Hμερολόγιο καλλιεργητή από 16 – 22/2/2013

Γράφουν οι γεωπόνοι

ΑΓΓ. ΚΟΥΤΡΟΥ-ΑΥΓΟΥΛΑ

ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΑΪΡΗΣ

Η εποχή για τους αμπελουργούς είναι θεωρητικά πιο χαλαρή. Ωστόσο για καλά αποτελέσματα και αποδόσεις από τώρα θα πρέπει να παρακολουθούν τις καλλιέργειές τους, ώστε να προλάβουν ασθένειες όπως η ευτυπίωση, η ίσκα και η φόμοψη. Όσο για τους παραγωγούς κερασιών συνιστώνται χειμερινοί ψεκασμοί στις περιπτώσεις μυκητολογικών, βακτηριολογικών και εντομολογικών προσβολών που συνέβησαν την προηγούμενη βλαστική περίοδο.

ΑΜΠΕΛΙ

Συνιστάται η προσοχή των αμπελοκαλλιεργητών για την έγκαιρη διάγνωση της ευτυπίωσης, που είναι μία από τις ασθένειες του ξύλου στο αμπέλι και που εμφανίζεται σε φυτείες μεγάλης και όχι νεαρής ηλικίας.

Τα κύρια συμπτώματα της ασθένειας που παρουσιάζονται μετά το κλάδεμα των πρέμνων είναι οι καστανοί μεταχρωματισμοί στις τομές των βραχιόνων, η καχεκτική βλάστηση των φυτών την άνοιξη, οι πολλοί οφθαλμοί που δεν βλαστάνουν, τα φύλλα που κιτρινίζουν και παραμορφώνονται, τα μικρά μεσογονάτια διαστήματα, τα σταφύλια που έχουν λίγες ρώγες και τέλος η μικρή παραγωγή.

Ο χρόνος αντιμετώπισης της αρρώστιας ξεκινά το καλοκαίρι, με τη σήμανση των προσβεβλημένων πρέμνων. Ακολουθεί το κλάδεμα των υγιών φυτών πρώτα και μετά των μολυσμένων με σκοπό - στόχο την αποφυγή επιμόλυνσης, η αφαίρεση των προσβεβλημένων τμημάτων των βραχιόνων μέχρι του σημείου που θα βρεθεί υγιές ξύλο και η απολύμανση των κλαδευτικών εργαλείων με διάλυμα 5% φορμόλης, ή χλωρίνης 10%, αλλά και με καθαρό οινόπνευμα. Για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της ασθένειας, θα πρέπει τα κλαδέματα να γίνονται με ήπιο και ξηρό καιρό. Για καλύτερα αποτελέσματα πρέπει να εφαρμοσθεί ψεκασμός μετά το κλάδεμα ή μια επάλειψη των τομών με πυκνό διάλυμα από χαλκούχο σκεύασμα, με την προσθήκη ότι ο ψεκασμός πρέπει να εφαρμοσθεί άμεσα.

Επισημαίνεται ότι οι ψεκασμοί την εποχή αυτή για τις υπόλοιπες αρρώστιες του αμπελιού, δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Η ίσκα είναι μια παρόμοια ασθένεια του ξύλου του αμπελιού και παρατηρείται σε πρέμνα μεγάλης ηλικίας. Στις περιπτώσεις προσβολής τα συμπτώματα είναι οι μεταχρωματισμοί του κέντρου των τομών κατά το κλάδεμα, η εμφάνιση σπογγώδους υφής στο ξύλο, οι πλευρικές μεσονεύριες χλωρώσεις των φύλλων το καλοκαίρι που στη συνέχεια γίνονται ξηράνσεις και τέλος, σε έντονη προσβολή, η ξήρανση των κλιματίδων των βραχιόνων ακόμη και των πρέμνων. Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με τα ίδια μέτρα που εφαρμόζονται στην ευτυπίωση.

Τέλος, η φόμοψη, αρρώστια και αυτή του ξύλου του αμπελιού, που έχει ως συμπτώματα τις λευκές βάσεις των κλιματίδων που εμφανίζονται ξηρές με μαύρα στίγματα, αντιμετωπίζεται καλύτερα προληπτικά. Στις περιπτώσεις προσβολής συνιστάται η εκρίζωση και η καταστροφή με φωτιά, των προσβεβλημένων κούτσουρων (ξύλο μεγαλύτερο των δύο ετών), δηλαδή των κορμών, των βραχιόνων και των πρέμνων.

ΚΕΡΑΣΙΑ

Συνιστώνται χειμερινοί ψεκασμοί στις περιπτώσεις μυκητολογικών, βακτηριολογικών και εντομολογικών προσβολών που συνέβησαν την προηγούμενη βλαστική περίοδο, που αποβλέπουν στον έλεγχο και τη μείωση του αρχικού μολύσματος, με στόχο την καλύτερη αντιμετώπισή τους την επόμενη άνοιξη. Ενδείκνυνται οι ψεκασμοί που θα γίνουν για τη μονίλια, το κορύνεο και τις βακτηριώσεις να εφαρμοσθούν όταν τα δένδρα βρίσκονται σε πλήρη λήθαργο και 10 ημέρες μετά το κλάδεμα, με ήπιο, χωρίς βροχή και άνεμο καιρό και με θερμοκρασία μεγαλύτερη από τους 5^οC.

Προτείνονται να χρησιμοποιούνται χαλκούχα σκευάσματα, όπως είναι ο βορδιγάλειος πολτός, ο οξυχλωριούχος χαλκός και το υδροξείδιο του χαλκού. Κατά την εφαρμογή τους ακολουθούνται πιστά οι φυτοπροστατευτικές οδηγίες και διαβρέχεται πάντα όλη η επιφάνεια των δένδρων.

Σημειώνεται ότι όλες οι παραπάνω ασθένειες αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα με συνδυασμό χημικών και καλλιεργητικών μέτρων και στα τελευταία συμπεριλαμβάνονται η αφαίρεση και η καταστροφή όλων των προσβεβλημένων κλάδων και βλαστών, η αποφυγή του κλαδέματος με βροχερό και υγρό καιρό, η κατάλληλη διαμόρφωση της κόμης των δένδρων με το κλάδεμα, ώστε να διευκολύνεται ο καλύτερος αερισμός και η μείωση της υγρασίας των δένδρων, η απολύμανση των εργαλείων κλαδέματος, καθώς και η προστασία των τομών του κλαδέματος, με το κατάλληλο μυκητοκτόνο.

Είναι τέλος απαραίτητο να καταστρέφονται οι μουμιοποιημένοι καρποί, που βρίσκονται στα δένδρα ή στο έδαφος, γιατί αποτελούν και αυτοί με τη σειρά τους, πρωτογενές μόλυσμα για τη μονίλια.