Το ημερολόγιο του καλλιεργητή...

Περίοδος εκδήλωσης της ξήρανσης της ράχης του αμπελιού, σοβαρής  φυσιολογικής  ασθένειας που συμπίπτει με την ωρίμανση των σταφυλιών  και  απαιτείται ειδική μεταχείρηση.  Πιθανώς να χρειαστούν να εφαρμοστούν ρυθμιστές ανάπτυξης στην καλλιέργεια του βαμβακιού, στον  δε αραβόσιτο για την παραγωγή καρπού(όχι για ενσίρωση)  εποχή κατάλληλη  για την τελευταία άρδευση. Προσοχή χρειάζεται για την αντιμετώπιση τυχόν προσβολής της ελιάς από τον  ρυγχίτη(μπίμπικας) και του λεκάνιου που θα αντιμετωπισθεί και με προληπτικά μέσα. Η ορθολογική άρδευση  την εποχή αυτή στην ελιά είναι μια πρακτική που αυξάνει τις αποδόσεις της και περιορίζει την παρενιαυτοφορία( παραγωγή ανά δεύτερο έτος) της.

ΑΜΠΕΛΙ

Επισημαίνεται ότι η διαταραχή της σχέσης  καλίου-ασβεστίου-μαγνησίου προκαλεί την πιο σοβαρή φυσιολογική ασθένεια στο αμπέλι «την ξήρανση  της ράχης» και εκδηλώνεται την περίοδο της ωρίμανσης των σταφυλιών.

Συνιστάται  η αντιμετώπιση της ασθένειας να γίνει προληπτικά με την προσθήκη στον αμπελώνα καλά χωμενέμης κοπριάς(για τη βελτίωση της δομής του εδάφους και την αύξηση της γονιμότητάς του), με ορθολογική εφαρμογή των χειμερινών και θερινών κλαδεμάτων, με τον περιορισμό της καλιούχου λίπανσης και με την αποφυγή των υπερβολικών και ακανόνιστων αρδεύσεων.

Σε αμπελώνες και κυρίως στις ποικιλίες που είναι ευαίσθητες στην ξήρανση της ράχης και η ασθένεια εμφανίζεται συχνά, απαιτώνται 2-3 ψεκασμοί με άλατα του μαγνησίου ή με διαφυλλικά λιπάσματα υψηλής περιεκτικότητας σε μαγνήσιο.Οι επεμβάσεις πρέπει να γίνονται πριν την έναρξη της άνθησης και  7-10 ημέρες αργότερα και για να είναι οι εφαρμογές αποτελεσματικές να γίνεται πλήρης και καθολική διαβροχή των σταφυλιών με το ψεκαστικό υγρό.

ΒΑΜΒΑΚΙ-ΑΡΑΒΟΣΙΤΟΣ

Εποχή που το βαμβάκι βρίσκεται στο στάδιο της ανθοφορίας και καρποφορίας  που θα διαρκέσει μέχρι το τέλος Αυγούστου και  στα φυτά συνυπάρχουν χτένια(τα τελευταία, τα πιο όψιμα),  άνθη και καρύδια.

Ειδικότερα στο διάστημα που απομένει, ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται όσον αφορά τις αρδεύσεις, για να μην ευνοηθεί η υπερβολική βλάστηση των φυτών, που θα αποβεί σε βάρος της καρποφορίας και των τελικών αποδόσεων.Σε περιπτώσεις όψιμων φυτειών,προτείνεται η εφαρμογή ρυθμιστών ανάπτυξης, που συμβάλλουν στην επιτάχυνση της ωρίμανσης  φυτικών ιστών και  πιο γρήγορη ωρίμανση(άνοιγμα) των καρυδιών.

Περίοδος που στις φυτείες με αραβόσιτο για παραγωγή καρπού(όχι για ενσίρωση) συμπίπτει με την εφαρμογή της τελευταίας άρδευσης(καρπός στο στάδιο του γάλακτος ή γαλακτώδης καρπός) με 60-80-μ3 νερού/στρέμμα. Σημειώνεται ότι η άρδευση πρέπει να γίνεται όταν επικρατεί νημεμία και στις  πρωϊνές ή απογευματινές ώρες που η εξάτμιση είναι χαμηλή. Καταλληλότερος τρόπος άρδευσης είναι με σταγόνες(σύστημα στάγδην)που εξοικονομεί νερό , αλλά που έχει σημαντικό κόστος αρχικής εγκατάστασης.

ΕΛΙΑ

 Η ελιά βρίσκεται  στο στάδιο    ολοκλήρωσης της καρπόδεσής της  και συμπίπτει με την κρίσιμη περίοδο  προστασίας  των δένδρων από τον ρυγχίτη(μπίμπικας). Οι ζημιές από το έντομο οφείλονται στην δραστηριότητα των ενηλίκων ατόμων που ωοτοκούν αυτή την εποχή στους καρπούς, με τις προνύμφες του να αναπτύσσονται μέσα στον πυρήνα των καρπών και που με την έξοδό τους το φθινόπωρο θα προκαλέσουν καρπόπτωση.

Επιβάλλεται όπου η προσβολή είναι έντονη να αντιμετωπισθεί με την εφαρμογή των κατάλληλων, εγκεκριμένων εντομοκτόνων.

Στις περιπτώσεις που η προσβολή από το λεκάνιο στα ελαιόδενδρα είναι  σοβαρή, πρέπει να χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα χαμηλής τοξικότητας(παραφινικά λάδια), για να μη διαταράσσεται η ισορροπία των ωφέλιμων παρασίτων και αρπακτικών  που είναι   απαραίτητα.  Υπενθυμίζεται ότι τα δένδρα που θα ψεκαστούν για το λεκάνιο, πρέπει να είναι ποτισμένα πιο πριν, η  δε θερμοκρασία  περιβάλλοντος να είναι  χαμηλότερη από 32 βαθμούς Κελσίου, για να υπάρχει μεγαλύτερη  αποτελεσματικότητα των παραφινικών λαδιών.

Προληπτικά καλλιεργητικά μέτρα για τη θωράκιση της φυτείας από προσβολές από το λεκάνιο είναι:

α)  η αποφυγή υπερβολικών αζωτούχων λιπάνσεων και αρδεύσεων και

β) η ορθολογική και κατάλληλη εφαρμογή κλαδέματος, για την εξασφάλιση καλού αερισμού και φωτισμού στο εσωτερικό της φυτείας. 

Γνωστοποιείται ότι  η άρδευση των ελαιώνων την εποχή αυτή που η θερμοκρασία είναι υψηλή, είναι άκρως ευεργετική  γιατί στην αντίθετη περίπτωση  η έλλειψη του νερού,  τόσο κατά την αύξηση του καρπού όσο και κατά την σκλήρυνση του πυρήνα, θα οδηγήσει σε μικροκαρπία, ανεπιθύμητο εντελώς φαινόμενο, κυρίως για τις βρώσιμες ποικιλίες π.χ. Καλαμών, Αμφίσσης, Θρούμπας  κ.α.

Η ποσότητα του νερού που θα χορηγείται σε κάθε άρδευση πρέπει να είναι τόση  ώστε να φθάσει το νερό στο βάθος του ριζοστρώματος,  χωρίς όμως να δημιουργούνται συνθήκες υπερβολικής υγρασίας  που θα έχουν ως αποτέλεσμα την ασφυξία των ριζών.

Ολοκληρώνοντας σημειώνεται ότι η άρδευση είναι σπουδαίος παράγοντας μείωσης του φαινομένου της παρενιαυτοφορίας(παραγωγή κάθε δεύτερη χρονιά) στην ελιά.