Το ημερολόγιο του καλλιεργητή...

Αντιμετώπιση της σηψιρριζίας στα ακρόδρυα (καρυδιά, καστανιά) με καλλιεργητικές φροντίδες και προστασία της καστανιάς από το έλκος και της καρυδιάς από το βαθύ σχίσιμο του φλοιού της με ένα καλό πολλαπλασιαστικό υλικό σε συνδυασμό πάντα με τις κατάλληλες καλλιεργητικές φροντίδες. Στο αμπέλι, η φόμοψη και το ωίδιο αντιμετωπίζονται κυρίως προληπτικά, ενώ απαιτείται προστασία από τα ακάρεα και την καλόκορη (εμφανίζεται περιστασιακά) στην ελιά. Ζημιές από τον πυρηνοτρήτη, που πιθανώς θα προκληθούν αυτή την περίοδο, δεν δικαιολογούν επέμβαση.

ΑΚΡΟΔΡΥΑ (ΚΑΡΥΔΙΑ-ΚΑΣΤΑΝΙΑ)

Η σηψιρριζία είναι ασθένεια που προκαλείται από έναν μύκητα εδάφους, που προσβάλλει το ριζικό σύστημα των περισσοτέρων δέντρων, μεταξύ των οποίων την καρυδιά και την καστανιά.

Σημειώνεται ότι τα συμπτώματα της ασθένειας είναι η εμφάνιση καχεκτικής βλάστησης και ξήρανσης κλάδων ή ολόκληρων δέντρων και αντιμετωπίζεται κυρίως με καλλιεργητικά μέτρα, αντίστοιχα της φιστικιάς (βλέπε προηγούμενο τεύχος).

Το έλκος είναι η σοβαρότερη ασθένεια της καστανιάς και προκαλεί έλκη και σχισμές στα κλαδιά και τον κορμό. Ειδικότερα, τα φύλλα πάνω από το έλκος ξεραίνονται και πέφτουν, ενώ μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμη και απότομη ξήρανση κλαδιών. Τα δε νεαρά φύλλα των δέντρων μένουν προσκολλημένα ακόμη και κατά την περίοδο του χειμώνα. Χαρακτηριστικό σύμπτωμά της είναι η εμφάνιση πολυάριθμων λαίμαργων βλαστών στην περιοχή κάτω από το έλκος.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με υγιές πολλαπλασιαστικό υλικό, με αποφυγή τραυματισμών των δέντρων, γιατί οι μολύνσεις γίνονται από πληγές, καθώς και με την επάλειψη των τομών κλαδέματος με επικαλυπτικό πληγών. Συστήνεται στους παραγωγούς, στις περιοχές που εμφανίζεται η ασθένεια, η προμήθεια έτοιμων εμβολιασμένων δενδρυλλίων και η αποφυγή επιτόπιων εμβολιασμών.

Οι καλλιεργητές πρέπει να προσέχουν γιατί το βαθύ σχίσιμο του φλοιού της καρυδιάς, προκαλείται από βακτήριο που μεταδίδεται κυρίως από τις τομές του κλαδέματος, αλλά και από τον εμβολιασμό από μολυσμένο δέντρο. Το βακτήριο που προκαλεί τις μολύνσεις ευνοείται και από την υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία και τη θερμοκρασία.

Τα συμπτώματα που εμφανίζουν τα δέντρα από την ασθένεια είναι ένα βαθύ επίμηκες σχίσιμο του κορμού και των κλάδων, με τις πληγές να έχουν χρώμα καφέ έως μαύρο, εξασθενισμένα δέντρα με μειωμένη βλάστηση και παραγωγή και με μικρή αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και την ξηρασία.

Η αρρώστια αντιμετωπίζεται κατά βάση με προληπτικά μέτρα και ειδικότερα με υγιές πολλαπλασιαστικό υλικό, με την αποφυγή πυκνής φύτευσης, καθώς και με τον καλύτερο αερισμό και φωτισμό των δέντρων που επιτυγχάνεται με το κατάλληλο κλάδεμα και γενικά με τη διατήρηση των φυτειών σε καλή φυσική κατάσταση.

ΑΜΠΕΛΙ

Η φόμοψη είναι ασθένεια του ξύλου, που προσβάλει τις κλιματίδες, οι οποίες γίνονται ξερές, κούφιες, γκριζογάλαζες με μικρά μαύρα στίγματα και οι οφθαλμοί τους δεν αναπτύσσονται.

Η μέγιστη ευαισθησία της βλάστησης είναι από την έκπτυξη των ανθέων και μετά.

Συνιστάται η αντιμετώπισή της με ψεκασμούς κατά την ευαίσθητη περίοδο και συγκεκριμένα από την έναρξη της βλάστησης και μέχρι την εμφάνιση των πρώτων φύλλων, με κατάλληλα εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα.

Υπενθυμίζεται ότι μια από τις πιο σοβαρές ασθένειες του αμπελιού είναι και το ωίδιο, που αν δεν αντιμετωπισθεί, ζημιώνει ποσοτικά και ποιοτικά την παραγωγή, τα δε αρχικά μολύσματα ξεκινούν από μολυσμένους οφθαλμούς της περασμένης χρονιάς. Η ασθένεια αντιμετωπίζεται προληπτικά.

ΕΛΙΑ

Οι παραγωγοί πρέπει να γνωρίζουν ότι στην ελιά τα ακάρεα με την άνοδο των θερμοκρασιών της άνοιξης, μετακινούνται στην νεαρή βλάστηση προσβάλλοντας τα νεαρά φύλλα, τις ταξιανθίες και αργότερα τους καρπούς. Προσοχή πρέπει να δίνεται διότι οι υψηλοί πληθυσμοί από ακάρεα στα νεαρά δέντρα, μπορεί να προκαλέσουν φυλλόπτωση, επηρεάζοντας την ανάπτυξή τους.

Συνιστάται για την προστασία της τρυφερής βλάστησης των νεαρών δέντρων σε νέες φυτείες, σε φυτώρια, καθώς και σε αυστηρά κλαδεμένα δέντρα, επέμβαση με τα κατάλληλα, εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα και όταν η νέα βλάστηση έχει μήκος 6-8 εκατοστά, δηλαδή όταν βρίσκεται στα 3-4 ζευγάρια φύλλων.

Σημειώνεται ότι η καλόκορη είναι έντομο πολυφάγο, το οποίο έχει περιστασιακές και τοπικές εξάρσεις πληθυσμού και την εποχή αυτή το έντομο μετακινείται στις τρυφερές ταξιανθίες της ελιάς. Όπου έχει διατηρηθεί η αυτοφυής βλάστηση (περδικούλι, τσουκνίδα, βρούβα κ.ά.), το έντομο τρέφεται κατά προτίμηση από αυτήν και μόνον ένα ποσοστό του πληθυσμού της μετακινείται προς τις ταξιανθίες της ελιάς, προκαλώντας πτώση τμήματος ή ολόκληρης της ταξιανθίας.

Η διατήρηση της αυτοφυούς βλάστησης μέχρι την άνοιξη είναι η καλύτερη λύση για την αντιμετώπιση της καλόκορης και η παρακολούθηση του πληθυσμού του εντόμου γίνεται με το τίναγμα των κλαδιών σε λευκό ύφασμα ή δίσκο, ιδιαίτερα σε ελαιώνες που παρατηρήθηκε προσβολή το προηγούμενο έτος. Επισημαίνεται ότι εάν βρεθούν περισσότερα από 6-7 άτομα ανά κλαδίσκο μήκους 50-60 εκατοστών, πρέπει να γίνεται αντιμετώπιση με ένα κατάλληλο, εγκεκριμένο εντομοκτόνο.

Εποχή που παρατηρούνται στους ελαιώνες προνύμφες της φυλλοφάγου γενιάς του πυρηνοτρήτη που διαχείμασε, αλλά οι ζημιές που προκαλούν είναι περιορισμένες και δεν δικαιολογούν καμιά απολύτως επέμβαση.