Το ημερολόγιο του καλλιεργητή...

Γράφει η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΥΤΡΟΥ-ΑΥΓΟΥΛΑ

Γεωπόνος

Ξεκινά η προετοιμασία των χωραφιών για τη σπορά των ανοιξιάτικων φυτών της μεγάλης καλλιέργειας. Απαιτείται φροντίδα για την αντιμετώπιση του κυκλοκόνιου στην ελιά, του εξώασκου στα πυρηνόκαρπα και της άσπρης ψώρας και της μονίλιας στη βερικοκιά. Διατηρείται η αυτοφυής βλάστηση στους ελαιώνες κατά το χειμώνα, γιατί συμβάλλει στην προστασία των ελαιόδεντρων από την καλόκορη.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΦΥΟΥΣ ΒΛΑΣΤΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΙΑ

Συνιστάται η μη καταστροφή της ξυνήθρας στους ελαιώνες κατά τη διάρκεια του χειμώνα, επειδή δεν αποτελεί επικίνδυνο ζιζάνιο, ενώ αντίθετα προστατεύει τα επικλινή εδάφη από τη διάβρωση, ανταγωνίζεται παράλληλα τα άλλα ζιζάνια και συγκρατεί τα νερά της βροχής.

Εφιστάται η προσοχή των ελαιοπαραγωγών να αποφεύγουν γενικά την καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης πριν τα τέλη Μαρτίου, ιδιαίτερα στις περιοχές που ενδημεί το έντομο καλόκορη, επειδή η διατήρησή της από την οποία τρέφεται κατά προτίμηση το έντομο, καθυστερεί τη μετακίνησή του στην ελιά στα ευαίσθητα αρχικά στάδια έναρξης της άνθησης.

ΦΥΤΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ

Υπενθυμίζεται ότι ξεκίνησε σιγά-σιγά η προετοιμασία των χωραφιών για τη σπορά των ανοιξιάτικων φυτών της μεγάλης καλλιέργειας, που κλιμακώνεται μέχρι τον επόμενο μήνα με βάση το καλλιεργούμενο είδος και τις απαιτούμενες θερμοκρασίες εδάφους (απαραίτητες για το φύτρωμα). Ειδικότερα, η σπορά αρχίζει με τα ζαχαρότευτλα (τέλος Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου) και ακολουθούν ο αραβόσιτος, ο ηλίανθος, η βιομηχανική τομάτα, τα φασόλια, το βαμβάκι, το ρύζι και η αραχίδα (αράπικο φιστίκι).

Στο πλαίσιο προετοιμασίας του εδάφους και εν όψει της σποράς, απαραίτητο είναι ένα κοινό όργωμα σε βάθος 20-25 εκατοστά, που έχει διπλό στόχο:

1) την καταστροφή των ζιζανίων που θα έχουν ήδη αναπτυχθεί και

2) την αύξηση της διηθητικότητας του εδάφους, απαραίτητης για την αποθήκευση στο έδαφος όσο τον δυνατόν περισσότερου νερού από τις βροχοπτώσεις της περιόδου.

Επισημαίνουμε ότι το όργωμα πρέπει να γίνεται όταν το έδαφος είναι στον ρώγο του, δηλαδή ούτε υπερβολικά υγρό, για να μη δημιουργούνται μεγάλες εδαφικές μάζες (μπλάνες), ούτε υπερβολικά ξηρό, γιατί το έδαφος κονιορτοποιείται και υποβαθμίζεται η εδαφική δομή.

ΕΛΙΑ

Το κυκλοκόνιο προσβάλλει τα ελαιόδεντρα όταν συντρέχουν αθροιστικά δύο προϋποθέσεις:

1) βροχή ή πολύ υψηλή υγρασία για 2-3 ημέρες και

2) θερμοκρασίες 7-25 βαθμούς Κελσίου (άριστο 12 βαθμοί). Οι δύο αυτοί παράγοντες ευνοούν τη βλάστηση των σπορίων του μύκητα.

Συνιστάται σε περιοχές υγρές, σε νεαρά δενδρύλλια, σε πυκνές φυτεύσεις και σε ελαιώνες όπου ενδημεί η ασθένεια, που δεν έγιναν επεμβάσεις το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, άμεση αντιμετώπιση με την εφαρμογή κατάλληλων, συγκεκριμένων φυτοπροστατευτικών προϊόντων, όπως είναι ο βορδιγάλειος πολτός ή ο οξυχλωριούχος χαλκός. Οι παραγωγοί πρέπει να γνωρίζουν ότι και τα δύο σκευάσματα προκαλούν την πτώση των προσβεβλημένων φύλλων, που είναι επιθυμητή, γιατί λειτουργεί στην κατεύθυνση μείωσης της προσβολής. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι επειδή ο οξυχλωριούχος χαλκός προκαλεί πτώση και των υγιών φύλλων στις πολύ υγρές περιοχές, καλό είναι να μη χρησιμοποιείται σε αυτές τις περιοχές.

ΠΥΡΗΝΟΚΑΡΠΑ

Γνωστοποιείται ότι ο εξώασκος αποτελεί μία από τις κυριότερες ασθένειες των πυρηνοκάρπων (ροδακινιά-βερικοκιά, νεκταρινιά, δαμασκηνιά, κερασιά, βυσινιά) και καλό είναι να αντιμετωπίζεται προληπτικά, με την εφαρμογή χαλκούχων σκευασμάτων. Προσοχή πρέπει να δίνεται όταν στους οπωρώνες δεν έγινε επέμβαση με χαλκούχο σκεύασμα το φθινόπωρο κατά την πτώση των φύλλων, να γίνει ένας επιμελημένος ψεκασμός πριν ή μετά τη διόγκωση των οφθαλμών. Σημειώνεται ότι ο ψεκασμός με χαλκούχο σκεύασμα βοηθά στην καταπολέμηση και άλλων μυκητολογικών ασθενειών των πυρηνοκάρπων, όπως είναι η μονίλια και το κορύνεο και να γίνεται πριν τη διόγκωση των οφθαλμών και τουλάχιστον 10 ημέρες μετά το κλάδεμα, για να αποφευχθούν φαινόμενα τοξικότητας στην περίπτωση που θα συμβεί παγετός.

Στους οπωρώνες που υπάρχει προσβολή από άσπρη ψώρα, μπορεί να γίνει επέμβαση με χειμερινό ή θερινό πολτό και να λούζεται καλά ο κορμός των δέντρων. Η εφαρμογή του χειμερινού πολτού πρέπει να γίνεται στο λήθαργο, όταν η θερμοκρασία είναι πάνω από 4 βαθμούς και δεν υπάρχει κίνδυνος παγετού, ενώ ο θερινός πολτός πρέπει να μη χρησιμοποιείται όταν υπάρχει παγετός ή κίνδυνος παγετού. Η επέμβαση με χρήση θερινού ή χειμερινού πολτού βοηθά και στην καταπολέμηση άλλων εντόμων, πλην του κοκκοειδούς που προκαλεί την ψώρα. Ολοκληρώνοντας, όπου επικρατεί αυτή την περίοδο βροχερός, ψυχρός και νεφοσκεπής καιρός, είναι ιδιαίτερα ευνοϊκός για την ανάπτυξη της μονίλιας στη βερικοκιά. Ενδείκνυται ο άμεσος ψεκασμός των υπερπρώιμων ποικιλιών της με ένα χαλκούχο σκεύασμα, γεγονός που θα συμβάλλει και στην προστασία των φυτειών σε όλη τη διάρκεια της άνθησης. Η εφαρμογή του κατάλληλου, εγκεκριμένου χαλκούχου σκευάσματος πρέπει να γίνει οπωσδήποτε μέχρι το στάδιο του ροζ μπουμπουκιού.