Το ημερολόγιο του καλλιεργητή...

Τελευταία, χρονικά, ευκαιρία για τις όψιμες σπορές του σιταριού και για την σπορά του ψυχανθών που θα χρησιμοποιηθούν ως φυτά χλωρής λίπανσης. Στην ροδακινιά και στην νεκταρινιά πρέπει να αντιμετωπισθούν τα κοκκοειδή και η βαμβακάδα. Στην ελιά ανόργανη λίπανση και προστασία των ελαιοδένδρων από τους παγετούς είναι απαραίτητη. Τέλος, στο μαρούλι των θερμοκηπίων απαιτείται προστασία από σοβαρές μυκητολογικές ασθένειες (περονόσπορος, βοτρύτης, σκληρωτινίαση).

ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΣΙΤΗΡΑ-ΨΥΧΑΝΘΗ

Εποχή για τις όψιμες σπορές του σιταριού, εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Απαραίτητη είναι η βασική λίπανση με θειική αμμωνία  ή με ασβεστούχο νιτρική αμμωνία, εφόσον το έδαφος έχει αποδεδειγμένα έλλειψη ασβεστίου.

Συνιστάται να καλλιεργηθούν, επίσης, τα χειμωνιάτικα ψυχανθή γρήγορης ανάπτυξης, όπως είναι ο βίκος, τα κτηνοτροφικά φυτά κ.ά., ως φυτά λίπανσης, σε χωράφια φτωχά, που έχουν ανάγκη ενίσχυσης της γονιμότητάς τους και αύξηση της οργανικής τους ουσίας. Στην περίπτωση αυτή τα φυτά ενσωματώνονται στο έδαφος με ένα όργωμα βάθους 10-15 εκατοστά, την άνοιξη, τότε που θα βρίσκονται στο στάδιο της άνθησης, οπότε έχουν αναπτύξει και το μέγιστο της βιομάζας τους.

Η καλλιεργητική τεχνική της χλωρής λίπανσης εντάσσεται στους κανόνες της ορθής γεωργικής πρακτικής και της βιολογικής γεωργίας και αποτελεί σημαντικό κρίκο της αειφόρου ανάπτυξης και της βιώσιμης γεωργίας. Το πρακτικό της αποτέλεσμα είναι, όπως ήδη αναφέρθηκε, η αύξηση της οργανικής ουσίας και η βελτίωση της εδαφικής δομής, με εμφανείς τις θετικές επιπτώσεις στις αποδόσεις των φυτών που θα καλλιεργηθούν στη συνέχεια.

ΠΥΡΗΝΟΚΑΡΠΑ (Ροδακινιά-Νεκταρινιά)

Ενδείκνυται την περίοδο αυτή ψεκασμός των πυρηνοκάρπων και κυρίως της ροδακινιάς και της νεκταρινιάς, με χαλκούχα σκευάσματα για την προστασία τους από διάφορα κοκκοειδή (ψείρες). Η εποχή είναι η καταλληλότερη για την αντιμετώπιση των κοκκοειδών, επειδή τα δένδρα βρίσκονται σε λήθαργο και σε λίγο πρόκειται να αρχίσει το φούσκωμα των οφθαλμών. Η χρησιμοποίηση των χαλκούχων σκευασμάτων είναι ακόμα πιο απαραίτητη, εφόσον δεν προηγήθηκε ανάλογη επέμβαση το φθινόπωρο.

Για την αντιμετώπιση της βαμβακάδας στην ροδακινιά, συνιστάται ψεκασμός με ένα κατάλληλο, συγκεκριμένο εντομοκτόνο, λίγο πριν από την άνθηση των δένδρων. Για να είναι η εφαρμογή επιτυχής και αποτελεσματική, απαιτείται το καλό λούσιμο της φυτείας με το ψεκαστικό υγρό.

ΕΛΙΑ

Την εποχή αυτή και μετά τη συγκομιδή του ελαιοκάρπου, γίνεται η ανόργανη λίπανση στους ξηρικούς ελαιώνες και λίγο αργότερα στους αρδευόμενους, ανεξάρτητα αν πρόκειται για ελαιοποιήσιμες ή για βρώσιμες ποικιλίες ελιάς. Η εφαρμογή των λιπασμάτων πρέπει να γίνεται ανά δένδρο και όχι με λιπασματοδιανομέα, για λόγους αποτελεσματικότητας της λίπανσης αλλά και συγκράτησης του κόστους.

Για την προστασία των ελαιοδένδρων από παγετούς, συνιστώνται κατά την διάρκεια του χειμώνα 2-3 ψεκασμοί με betaine-glycine,σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της προστασίας των ελαιώνων. Η ποσότητα της δραστικής ουσίας (300-400 γρ. ανά εκατόλιτρο ψεκαστικού υγρού) αλλά και ο αριθμός των ψεκασμών, εξαρτάται από τον κίνδυνο που διατρέχουν οι διάφορες περιοχές.

ΜΑΡΟΥΛΙ (σε θερμοκήπιο)

Ο περονόσπορος αποτελεί μια πολύ συνηθισμένη ασθένεια στο μαρούλι του θερμοκηπίου, επειδή ευνοείται από τις υψηλές θερμοκρασίες και την υψηλή σχετική θερμοκρασία που επικρατεί αυτήν την περίοδο. Ο περονόσπορος προκαλεί  χλωρωτικές κηλίδες στα κάτω φύλλα του μαρουλιού, τα οποία σαπίζουν. Η μυκητολογική αυτή ασθένεια αντιμετωπίζεται προληπτικά με το όσο τον δυνατόν καλύτερο αερισμό του θερμοκηπίου και αν παραστεί ανάγκη, με ψεκασμούς με τα κατάλληλα, εγκεκριμένα χαλκούχα σκευάσματα ή καρβαμιδικά μυκητοκτόνα.

Μια άλλη σοβαρή μυκητολογική ασθένεια που προσβάλλει το μαρούλι σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής του είναι ο βοτρύτης εκδηλώνεται με στίγματα καφέ χρώματος στα κάτω φύλλα, εξελίσσεται σε μαλακή σήψη και στο τέλος το φυτό μαραίνεται και πεθαίνει.

Η ασθένεια προλαμβάνεται ή περιορίζεται με τον ενδεδειγμένο αερισμό των θερμοκηπίων, την αποφυγή διαβροχής των φυτών για μεγάλα χρονικά διαστήματα και με την χημική κάλυψή τους με τα κατάλληλα συγκεκριμένα μυκητοκτόνα.

Όταν η σκληρωτινίαση προσβάλλει το μαρούλι, εμφανίζεται αρχικά με υγρή σήψη, στην συνέχεια με το άσπρο μυκήλιο του μύκητα και στο τέλος επέρχεται ο θάνατος των φυτών. Η προσβολή από τον μύκητα αναπτύσσεται κοντά στην επιφάνεια του εδάφους, στον βλαστό των φυτών και στα πιο χαμηλά φύλλα.

Συνιστάται για την αντιμετώπισή της η φύτευση του μαρουλιού σε αναχώματα, σε έδαφος που να στραγγίζει καλά και σε θερμοκήπια που έχουν καλό αερισμό. Τέλος όταν εντοπισθεί η ασθένεια , απαιτείται άμεσα ψεκασμός με τα κατάλληλα, εγκεκριμένα μυκητοκτόνα.