Το ημερολόγιο του καλλιεργητή...

Γράφει η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΥΤΡΟΥ-ΑΥΓΟΥΛΑ

Γεωπόνος

Εποχή κατάλληλη για την εγκατάσταση ενός νέου ελαιώνα ή αντικατάσταση παλαιού που έχει κριθεί αντιπαραγωγικός. Στα πυρηνόκαρπα και στα μηλοειδή πρέπει να αντιμετωπιστεί η σήψη του λαιμού, ο εξώασκος και το κορύνεο, ενώ στα εσπεροειδή ιδιαίτερη φροντίδα χρειάζεται για τις προσβολές από τη μύγα της Μεσογείου και τη φυτοφθορά.

Για την εγκατάσταση νέου ελαιώνα, τα γυμνόρριζα δενδρύλλια, όπου κυκλοφορούν-μπορούν να φυτευτούν στην οριστική της θέση από το Νοέμβριο έως τον Ιανουάριο, αλλά και το Φεβρουάριο και το Μάρτιο στα βόρεια διαμερίσματα της χώρας. Αντίθετα, τα δενδρύλλια που εμπορεύονται σε πλαστικούς περιέκτες, μπορούν να μεταμφυτεύονται στην οριστική τους θέση οποιαδήποτε εποχή του χρόνου.

Σημειώνεται ότι η εγκατάσταση νέου η αντικατάσταση παλαιού ελαιώνα πρέπει να γίνεται σε περιοχές όπως:

Α. Ο παγετός αποτελεί σπάνιο φαινόμενο.

Β. Το έδαφος δεν προσφέρεται για άλλες, πιο αποδοτικές καλλιέργειες από αυτήν της ελιάς.

Γ. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις σε ό,τι αφορά το έδαφος, τις απαραίτητες κλιματικές συνθήκες και τη διαθεσιμότητα του νερού για άρδευση, ώστε η μελλοντική απόδοση του ελαιώνα να είναι υψηλή και η εκμετάλλευσή του επιτυχής.

Οι αποστάσεις φύτευσης των δενδρυλλίων, σύμφωνα με τον παραδοσιακό τύπο, είναι 7 x 7 μ. ή 6 x 8 μ. ή 10 x 10 μ., ανάλογα με την περιοχή, που σημαίνει 10-20 δέντρα ανά στρέμμα. Στον τύπο της πυκνής φύτευσης, που ακολουθείται κυρίως σήμερα, οι αποστάσεις φύτευσης περιορίζονται και είναι 5 x 6 ή 6 x 6 (27-30 δέντρα το στρέμμα), ενώ τελευταία ακολουθείται και ο τύπος της υπερπυκνής φύτευσης με 50-60 δέντρα ανά στρέμμα.

Απαραίτητο είναι το χαμηλό σχήμα της κόμης, γιατί προσφέρεται για τη συλλογή του καρπού με τα χέρια από εργάτες, που στέκονται στο έδαφος ή χρησιμοποιούν σκάλες μικρού ύψους. Βέβαια, το χαμηλό σχήμα της κόμης εξαρτάται κυρίως από την ποικιλία και από την πυκνότητα φύτευσης.

Κομβικό σημείο επιτυχίας του εγχειρήματος αποτελεί η ευρυχωρία των λάκκων, ώστε να έχουν αρκετό άνοιγμα και να επιτρέπουν έτσι το άνετο και ακάλυπτο άπλωμα των ριζών την ώρα της φύτευσης.

Η λίπανση με κοπριά και φωσφοροκαλιούχα λιπάσματα που τοποθετούνται στο βάθος των λάκκων, πριν από τη φύτευση, είναι απαραίτητη, ενώ οι μακριές και σπασμένες ρίζες των δεδνρυλλίων πρέπει να κόβονται σύριζα. Αμέσως μετά το φύτευμα, τα δενδρύλλια πρέπει να ποτίζονται και ο κορμός τους να αλείφεται με ασβεστόγαλα ή να περιτυλίσσεται με αδιάβροχο χαρτί ή εφημερίδα ή χαρτί τυπογραφείου.

ΠΥΡΗΝΟΚΑΡΠΑ - ΜΗΛΟΕΙΔΗ

Για την αντιμετώπιση της σήψης του λαιμού στη ροδακινιά, τη βερικοκιά, τη δαμασκηνιά, την κερασιά και τη βυσσινιά, πρέπει να απομακρύνονται τα ξερά δέντρα, να γίνεται απολύμανση του εδάφους, ξελάκκωμα του λαιμού των προσβεβλημένων δέντρων μέχρι τις ρίζες, αφαίρεση του φλοιού και του καμβίου, που έχουν προσβληθεί, καθώς και η επάλειψή τους με χαλκούχο σκεύασμα (βορδιγάλεια πάστα) στην υψηλότερη συνιστώμενη δόση. Μετά την ξήρανση της πάστας πρέπει να γίνεται επάλειψη με προστατευτικό πληγών ή λινέλαιο ή ακόμα και με καθαρή πίσσα. Επιβεβλημένη ακόμα είναι η καλή στράγγιση του οπωρώνα κατά τη χειμερινή περίοδο.

Η ασθένεια, εκτός από τα πυρηνόκαρπα που αναφέρονται παραπάνω, προσβάλλει και τα μηλοειδή (μηλιά - αχλαδιά - κυδωνιά - μουσμουλιά).

Όταν τα πυρηνόκαρπα προσβληθούν από τον εξώασκο και το κορύνεο συνίσταται ένας ψεκασμός με βορδιγάλειο πολτό ή με άλλο χαλκούχο σκεύασμα, κατά την πτώση των φύλλων. Εφιστάται η προσοχή των καλλιεργητικών κατά τη χρήση χαλκούχων σκευασμάτων να γίνεται μόνο όταν έχουν ωριμάσει οι οφθαλμοί, για να αποφευχθούν ζημιές από φυτοτοξικότητα.

Εκτός από τα πυρηνόκαρπα και τα μηλοειδή, προσβάλλονται από τις δύο παραπάνω ασθένειες.

ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ

Οι καιρικές συνθήκες είναι κατάλληλες για αυξημένες προσβολές των εσπεριδοειδών από τη μύγα της Μεσογείου. Για την αντιμετώπισή της συνιστάται η εφαρμογή ενός ψεκασμού κάλυψης η ενός δολωματικού ψεκασμού, με ένα εντομοκτόνο, που επιλέγεται από τα κατάλληλα, εγκεκριμένα για την καλλιέργεια και το έντομο.

Η φυτοφθορά των εσπεριδοειδών είναι μύκητας, που μολύνει τους καρπούς που βρίσκονται κοντά στο έδαφος ή κατά την περίοδο της συγκομιδής, που οι καρποί έρχονται σε επαφή με το έδαφος. Οι μολυσμένοι καρποί μεταδίδουν, επίσης, την ασθένεια στους υγιείς μέσα στα κιβώτια συσκευασίας. Για την εμφάνιση της μόλυνσης ευνοϊκός είναι ο υγρός καιρός.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται τόσο με καλλιεργητικά όσο και με φυτοπροστατευτικά μέτρα. Τα πρώτα συνίστανται στην υποστύλωση των κλαδιών των δέντρων που τείνουν να ακουμπήσουν στο έδαφος και στην αποφυγή επαφής καρπών και εδάφους κατά τη συλλογή και διαλογή των καρπών.

Στα φυτοπροστατευτικά μέτρα απαιτείται ένας ψεκασμός με χαλκούχα σκευάσματα, προληπτικά, πριν αρχίσουν οι φθινοπωρινές βροχές, που μπορεί να περιορίζεται στους χαμηλότερους κλάδους, ενώ είναι σκόπιμο με το ψεκαστικό υγρό να διαβρέχεται τόσο ο κορμός όσο και η επιφάνεια του εδάφους γύρω από τον κορμό.