«Γλυκαντικό» η συνδεδεμένη στην «πίκρα» των απλήρωτων τευτλοπαραγωγών

Με τη δέσμευση για επιτάχυνση της καταβολής της συνδεδεμένης ενίσχυσης ύψους 4,6 εκατ. ευρώ στις αρχές Φεβρουαρίου ο υπουργός Ανάπτυξης επιχείρησε να «γλυκάνει» τους τευτλοπαραγωγούς, που ακόμη περιμένουν να πληρωθούν για την περασμένη καμπάνια, ενώ η διοίκηση της ΕΒΖ είχε δεσμευτεί πως ένα μέρος των δεδουλευμένων θα δοθεί εντός της τρέχουσας εβδομάδας.

Στη συνάντηση που είχαν σήμερα, Τετάρτη στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης αντιπροσωπεία των καλλιεργητών με τον Βαγγέλη Αποστόλου, ακούστηκαν και πάλι πολλά «θα» σχετικά με την αποπληρωμή των παραγωγών όσο το δυνατό συντομότερο, αλλά δίχως συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Από την πλευρά του ο υπουργός, ενημέρωσε την αντιπροσωπεία ότι πιέζει προς όλες τις κατευθύνσεις για άμεσες λύσεις, προκειμένου να γίνουν άμεσα οι πληρωμές. Σημείωσε ότι στόχος είναι η τευτλοκαλλιέργεια να ξεπεράσει τα 100.000 στρέμματα από τα 67.000 που είναι σήμερα, προκειμένου να καταστεί βιώσιμη η ζαχαροβιομηχανία.

Παράλληλα, ο ίδιος υπογράμμισε ότι αρχές Φεβρουαρίου αναμένεται να γίνει η καταβολή της συνδεδεμένης ενίσχυσης, ύψους 4,6 εκατ. ευρώ (72 ευρώ ανά στρέμμα), που αφορά την παραγωγή του περασμένου έτους.

Ακόμη, ο κ. Αποστόλου ανέφερε ότι το υπουργείο θα προχωρήσει στη δημιουργία επιτροπής, η οποία θα αναλάβει να τεκμηριώσει την υιοθέτηση διακριτού αγροπεριβαλλοντικού μέτρου στο πλαίσιο του Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) για την περαιτέρω ενίσχυση, στην παραγωγή του 2018, των τευτλοπαραγωγών που εφαρμόζουν αντίστοιχες πρακτικές.

Στην ίδια «γραμμή» με «υποσχετικές» για άμεση εξόφληση κινήθηκε και ο CEO της εταιρείας Παναγιώτης Καραχάλιος, τονίζοντας ότι γίνονται προσπάθειες να καταβληθούν το συντομότερο δυνατόν τα χρήματα που οφείλει η ΕΒΖ.

Ωστόσο, οι τευτλοπαραγωγοί ζήτησαν συγκεκριμένες δεσμεύσεις, επισημαίνοντας πως «έχουμε πάρει υποσχέσεις αλλά δεν έχει μπει καμία υπογραφή. Αυτά τα ακούμε εδώ και δύο μήνες».

Υποστήριξαν δε ότι αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας λόγω χρεών τους σε εφορία και τράπεζες, με τον κίνδυνο να μη μπορούν να ανταποκριθούν στα έξοδα για την καλλιέργεια των χωραφιών τους.