FAO: Αναγκαία η αλλαγή στις καλλιέργειες και την εκτροφή ζώων

 Η παγκόσμια γεωργία, που αποτελεί ταυτόχρονα πηγή, αλλά και θύμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, θα πρέπει να προχωρήσει σε βαθιές αλλαγές προκειμένου να καταφέρει να αντιμετωπίσει την πρόκληση να θρέψει τον κόσμο, εκτιμά ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO).

Σε μια έκθεσή του Οργανισμού, σημειωνεται ότι ο αγροτικός τομέας μαστίζεται ήδη από ξηρασίες και πλημμύρες που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή. Όμως παράλληλα παράγει το 21% των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Η έκθεση ζητά να γενικευτεί η χρήση των ποικιλιών που χρησιμοποιούν αποτελεσματικά το άζωτο αλλά επίσης και μια καλύτερη διαχείριση της γονιμότητας των εδαφών.

Παράλληλα, ο FAO εξέφρασε τη λύπη του επειδή οι μικροκαλλιεργητές, που αντιπροσωπεύουν 475 εκατομμύρια νοικοκυριά στις αναπτυσσόμενες χώρες, δεν έχουν επαρκή πρόσβαση στις αγορές, σε πιστώσεις, σε πρακτικές ή μετεωρολογικές πληροφορίες. Σύμφωνα με μια εκτίμηση την οποία επικαλείται η έκθεση, οι μικροκαλλιεργητές στη Λατινική Αμερική, την υποσαχάρια Αφρική και τη νότια και νοτιοανατολική Ασία χρειάζονται χρηματοδότηση ύψους 210 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ετήσια βάση.

Το ποσό αυτό ωστόσο δεν είναι τόσο υψηλό όσο το κόστος της απραξίας. Με βάση μια μελέτη που έγινε στην Ουγκάντα, το κόστος της απραξίας απέναντι στις κλιματικές αλλαγές στον αγροτικό τομέα θα κυμαινόταν από 22 έως 38 δισεκ. δολάρια μεταξύ 2010-50 ενώ ο προϋπολογισμός της "δράσης" (π.χ. βελτίωση του αρδευτικού συστήματος, των ποικιλιών καλλιεργειών, της ράτσας των ζώων, διευκολύνσεις στην πίστωση κλπ.) εκτιμάται στα 664 εκατομμύρια δολάρια ετησίως μέχρι το 2025.

Όσον αφορά τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, το μεγαλύτερο μέρος της εκπομπής μεθανίου και πρωτοξειδίου του αζώτου συνδέεται με την εκτροφή ζώων, τις ρυζοκαλλιέργειες δια κατακλύσεως και τη χρήση λιπασμάτων και αζωτούχων αποβλήτων. Όλες αυτές οι πηγές θα μπορούσαν να μειωθούν με καλύτερη διαχείριση.

Πέρα από τον αγροτικό τομέα, ο FAO ζητά επίσης να γίνουν σημαντικές τροποποιήσεις "στο σύνολο των συστημάτων διατροφής": να καταπολεμηθεί η σπατάλη τροφίμων, να μειωθούν οι εκπομπές αερίων σε όλη την αλυσίδα της παραγωγής τροφίμων και να περιοριστεί η κατανάλωση κρέατος.