Το ημερολόγιο του καλλιεργητή

Εποχή κατάλληλη για τη φύτευση ή την απευθείας σπορά του κρεμμυδιού και τη φύτευση του σκόρδου που συγκομίζονται από τις αρχές μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού. Στα καλλωπιστικά φυτά, εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, ιδιαίτερη φροντίδα χρειάζεται για να μην κιτρινίσουν τα φύλλα(έλλειψη σιδήρου), ενώ ξεκινά και το κλάδεμα του αμπελιού και των φυτειών λεμονιάς. Η λεμονιά πρέπει να κλαδεύεται μετά την συγκομιδή των καρπών της.

ΚΡΕΜΜΥΔΙ-ΣΚΟΡΔΟ

Συνιστάται την περίοδο αυτή η φύτευση των κρεμμυδιών και των σκόρδων, σε χωράφια ελαφριά έως μέσης σύστασης που να στραγγίζουν καλά. Η εγκατάσταση των κρεμμυδιών γίνεται ή με απευθείας σπορά στο χωράφι ή με τη φύτευση μικρών βολβών(κοκκάρι) που είναι και η συνηθισμένη περίπτωση, σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 25-30 εκατοστά, ανάλογα με το μέγεθος του κοκκαριού.

Η συγκομιδή των κρεμμυδιών θα γίνει τον Ιούνιο-Ιούλιο, αν η φυτεία εγκαταστάθηκε με κοκκάρι και τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο αν η σπορά έγινε απευθείας στο χωράφι.

Η φύτευση των σκελίδων σκόρδου πρέπει να γίνεται σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 20-25 εκατοστά και η τοποθέτησή τους να είναι σωστή ώστε να μη φυτεύονται ανάποδα. Κατάλληλος χρόνος συγκομιδής τους είναι ο Μάϊος και ο Ιούνιος και υπενθυμίζεται ότι μετά την συγκομιδή τα σκόρδα πρέπει να παραμείνουν στο χωράφι για 2-3 ημέρες, για μια πρώτη μείωση της υγρασίας τους και απομάκρυνση του χώματός και μεταφορά σε υπόστεγα για την καλύτερη και πληρέστερη ξήρανσή τους. Οι καλύτεροι βολβοί κατά την συγκομιδή θα κρατηθούν, για να φυτευτούν την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.

ΚΑΛΛΩΠΙΣΤΙΚΑ ΦΥΤA

Η τροφοπενία σιδήρου, κοινώς έλλειψη σιδήρου στα καλλωπιστικά φυτά, έχει ως κύριο σύμπτωμα στις περισσότερες περιπτώσεις το κιτρίνισμα των φύλλων, που το συναντούμε τόσο στα φυτά εσωτερικού χώρου όσο και στα φυτά εξωτερικού χώρου. Το ίδιο σύμπτωμα με την ίδια αιτιολογία συναντούμε και σε πολλά καρποφόρα δένδρα, αλλά και στο αμπέλι.

Οι ανάγκες των φυτών σε σίδηρο είναι μικρές, επειδή ο σίδηρος συγκαταλέγεται στα ιχνοστοιχεία, αναγκαίες όμως γιατί ο σίδηρος είναι ένα θρεπτικό στοιχείο απαραίτητο για τη σύνθεση της χλωροφύλλης.

Τα φυτά που εκδηλώνουν συνήθως έλλειψη σιδήρου είναι η γαρδένια, η αζαλέα ,το ροδόδενδρο, η καμέλια, η ορτανσία, το κυκλάμινο, η μπιγκόνια, το χρυσάνθεμο, η γαρυφαλλιά, η πετούνια, η τριανταφυλλιά κ.ά., είτε βρίσκονται στις γλάστρες, είτε στο χώμα.

Συνιστάται η αντιμετώπιση της έλλειψης σιδήρου να γίνεται προληπτικά, οπουδήποτε και αν βρίσκονται τα φυτά( γλάστρες, ζαρντινιέρες, παρτέρια) και αυτό επιτυγχάνεται με καλή στράγγιση του εδάφους, με την προσθήκη χωνεμένης κοπριάς ή και ενός οργανικού λιπάσματος, καθώς και με την εφαρμογή ανόργανης λίπανσης με νιτρική αμμωνία και ουρία και με την αποφυγή υπερβολικών λιπάνσεων με φωσφόρο και κάλιο. Στις περιπτώσεις που παραστεί ανάγκη εφαρμόζονται λιπάσματα σιδήρου στο έδαφος ή στα φύλλα (διαφυλλική λίπανση).

ΑΜΠΕΛI

Εποχή κατάλληλη για το κλάδεμα του αμπελιού, τέλος Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου, που πρέπει να γίνει με ξηρό καιρό (δύσκολο την περίοδο αυτή), χωρίς βροχή, άνεμο και παγετό. Προτείνεται να αποφεύγονται οι μεγάλες τομές και όπου αυτό δεν είναι δυνατό, οι τομές να καλύπτονται με προστατευτικό υλικό (πάστα) που εφαρμόζεται με πινέλο, αμέσως μετά το κλάδεμα και οπωσδήποτε εντός 24 ωρών.

Προσοχή πρέπει να δίνεται από τους αμπελουργούς στο κλάδεμα των πρέμνων που είχαν σημανθεί από το προηγούμενο καλοκαίρι ότι είχαν προσβληθεί από ασθένειες του ξύλου, ώστε να γίνει χωριστά και τελευταία. Στα προσβεβλημένα πρέμνα απαραίτητο είναι να γίνει προσπάθεια ανασύστασής τους με τομές μήκους 10 εκατοστών, που θα διενεργούνται με πριόνι κάτω από το προσβεβλημένο ξύλο και μέχρι να αποκαλυφθεί το υγιές. Στις περιπτώσεις που δεν μπορεί να γίνει ανασύσταση, πρέπει να αφαιρούνται και να καίγονται οι ξηρές κληματίδες, αλλά και ολόκληρα τα πολύ προσβεβλημένα πρέμνα, για να μειωθεί ο κίνδυνος επέκτασης της μόλυνσης του αμπελώνα.

ΛΕΜΟΝΙΑ

Σε εξέλιξη βρίσκεται η συγκομιδή των λεμονιών σε όλες τις περιοχές της χώρας που καλλιεργείται η λεμονιά και όταν ολοκληρωθεί πρέπει να γίνεται κλάδεμα που αποβλέπει στην ενίσχυση της ανθοφορίας και της καρποφορίας της επόμενης χρονιάς. Σημειώνεται ότι το κλάδεμα πρέπει να στοχεύει και στη διατήρηση του κυπελοειδούς σχήματος των δένδρων.

Την περίοδο αυτή το κλάδεμα αφορά στην αφαίρεση των πράσινων, κατακόρυφων, λαίμαργων βλαστών, που χωρίς να αυξάνουν την παραγωγικότητα της φυτείας, απορροφούν το διαθέσιμο νερό και πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία του εδάφους. Υπογραμμίζεται ότι οι παραγωγοί πρέπει επίσης να αφαιρούν τα νεαρά κλαδιά που κατευθύνονται στο εσωτερικό της κόμης των δένδρων, παρεμποδίζοντας τον κανονικό αερισμό και φωτισμό της φυτείας.

Συνιστάται επίσης η αφαίρεση των κλαδιών όπου εκπτύσσονται πολλά μαζί, αφήνοντας ένα σε κάθε θέση . Υπενθυμίζεται ότι μετά το κλάδεμα και για την αποφυγή μολύνσεων εκεί που οι τομές είναι μεγάλες, πρέπει να γίνεται επάλειψη με ειδική απολυμαντική πάστα και ένας προληπτικός ψεκασμός με κατάλληλο, εγκεκριμένο χαλκούχο σκεύασμα.