Το ημερολόγιο του καλλιεργητή

Γράφει η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΥΤΡΟΥ - ΑΥΓΟΥΛΑ

Γεωπόνος

Στα εσπεριδοειδή πρόβλημα αποτελούν αυτή την εποχή η μυίγα της Μεσογείου, πιθανόν τα κοκκοειδή (ψευδόκοκκος και κόκκινη ψώρα), καθώς και η κορυφοξήρα, ιδιαίτερα στη λεμονιά. Στο φασολάκι του θερμοκηπίου προσοχή χρειάζεται για την αντιμετώπιση της ασκοχύτωσης και του βοτρύτη, ενώ στο αγγούρι (θερμοκηπίου και υπαίθριο) του περονόσπορου και του βοτρύτη. Απαραίτητη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των μυκητολογικών προσβολών στα θερμοκήπια είναι ο έλεγχος της υγρασίας.

ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ

Σε αρκετές περιοχές της χώρας, στις οποίες καλλιεργούνται εσπεριδοειδή, σημειώνονται προσβολές από τη μυίγα της Μεσογείου, με αποτέλεσμα την πτώση των καρπών και την οικονομική ζημιά του παραγωγού. Για την αντιμετώπιση του εντόμου συνιστώνται δολωματικοί ψεκασμοί ή ψεκασμοί κάλυψης, που πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα (κυρίως οι δολωματικοί) στις περιοχές που καλλιεργούνται πρώιμες ποικιλίες, ενώ στις υπόλοιπες 10-15 ημέρες πριν την έναρξη της ωρίμανσης των καρπών και βασικά, στο στάδιο εκείνο της ανάπτυξης που αρχίζει να αλλάζει το χρώμα τους. Οι ψεκασμοί κάλυψης ξεκινούν, επίσης, με την έναρξη της ωρίμανσης των καρπών.

Στις φυτείες των εσπεριδοειδών που υπάρχει σημαντική προσβολή από τον ψευδόκοκκο και την κόκκινη ψώρα, απαιτείται άμεσα ή συνδυασμένη καταπολέμησή τους. Γι’ αυτό χρησιμοποιούνται τα κατάλληλα, εγκεκριμένα εντομοκτόνα ή θερινοί πολτοί, είτε μόνοι τους είτε σε συνδυασμό με ένα εντομοκτόνο. Στη βιολογική καταπολέμηση απαγορεύονται τα συμβατικά εντομοκτόνα και χρησιμοποιούνται μόνο θερινοί πολτοί.

Παράλληλα με τη χημική αντιμετώπιση, είναι απαραίτητο να γίνεται κλάδεμα των δέντρων, έτσι ώστε να ενισχύεται η άμυνά τους απέναντι στα κοκκοειδή, που επιτυγχάνεται με τον καλύτερο αερισμό και τον καλύτερο φωτισμό τους, λόγω αραιώματος.

Τα συμπτώματα της κορυφοξήρας στα εσπεριδοειδή εμφανίζονται με τη μορφή απότομου μαρασμού, χλώρωσης και ξήρανσης των φύλλων, αποξήρανσης κλαδίσκων και βραχιόνων, αποπληξίας και πορτοκαλόχρωμου ως καστανού μεταχρωματισμού των αγγείων.

Η διασπορά των μολυσμάτων γίνεται με τη βροχή, ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από αέρα, με το πολλαπλασιαστικό υλικό και σε μεγάλες αποστάσεις με τα πουλιά.

Ευπαθείς ξενιστές στην κορυφοξήρα είναι η λεμονιά, η κιτριά, η νεραντζιά και το περγαμόντο.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με το συνδυασμό καλλιεργητικών και χημικών μέτρων.

Στα καλλιεργητικά μέτρα περιλαμβάνονται η αφαίρεση και το κάψιμο των ξερών βλαστών, κλαδίσκων, βραχιόνων και λαίμαργων, η αποφυγή δημιουργίας πληγών στο ριζικό σύστημα των δέντρων, η αποφυγή καλλιεργητικών εργασιών από τον Οκτώβριο έως το Μάιο, ο περιορισμός της αζωτούχου λίπανσης, η αποφυγή άρδευσης με τεχνητή βροχή και η καταστροφή των ζιζανίων, γιατί έχει παρατηρηθεί ότι η παρουσία τους ευνοεί τον σχηματισμό καρποφοριών του παθογόνου.

Σε οπωρώνες που υπάρχει δεδομένο προσβολών, απαιτείται εφαρμογή 3-4 ψεκασμών με χαλκούχο σκεύασμα, σε μηνιαία διαστήματα.

Οι ψεκασμοί κοντά στη συγκομιδή πρέπει να αποφεύγονται.

ΦΑΣΟΛΑΚΙ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ

Η ασκοχύτωση προκαλεί νεκρωτικές κηλίδες στα φύλλα, με συγκεντρωτικούς κύκλους καστανού χρώματος, ενώ στα στελέχη οι κηλίδες είναι επιμήκεις και στους λοβούς ελαφρά βυθισμένες. Όταν μολύνονται οι λοβοί προσβάλλονται και οι σπόροι.

Η ασθένεια ευνοείται από υγρό καιρό και συχνές βροχοπτώσεις. Για την αντιμετώπισή της συνιστάται η χρησιμοποίηση πιστοποιημένου σπόρου, η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας, η τριετής ή τετραετής αμειψισπορά και ο ψεκασμός των φυτών με εκλεκτικά για την ασκοχύτωση και εγκεκριμένα για την καλλιέργεια φυτοπροστατευτικά προϊόντα, κυρίως χαλκούχα.

Τα συμπτώματα του βοτρύτη ξεκινούν από τα άνθη και στη συνέχεια εξαπλώνονται σε όλο το φυτό, αφού προσβάλλονται τα στελέχη, τα φύλλα, οι μίσχοι και οι λοβοί. Προκαλούνται νεκρώσεις και σήψεις, καθώς και η εμφάνιση μούχλας στις προσβεβλημένες περιοχές. Οι συνθήκες ανάπτυξης της ασθένειας είναι η υψηλή σχετικά υγρασία του περιβάλλοντος και θερμοκρασίες 3-30οC.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με μείωση της υγρασίας, αποφυγή υπερβολικής αζωτούχου λίπανσης, αφαίρεση και κάψιμο των προσβεβλημένων φυτικών οργάνων και ψεκασμό, εάν η προσβολή είναι σημαντική, με εκλεκτικά για την ασθένεια και εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα.

Το φασολάκι του θερμοκηπίου προσβάλλεται, επίσης, από σκωρίαση και θρίπες στα οποία θα αναφερθούμε στο επόμενο τεύχος.

ΑΓΓΟΥΡΙ (Θερμοκηπίου και υπαίθρου)

Ο περονόσπορος στο αγγούρι προκαλεί στην πάνω επιφάνεια των φύλλων στρογγυλές ή γωνιώδεις κίτρινες κηλίδες και στην κάτω επιφάνεια υπόλευκες εξανθήσεις. Καθοριστικός παράγοντας για την ανάπτυξη και τη μετάδοση της ασθένειας είναι η (υπερβολική) υγρασία, σε συνδυασμό με θερμοκρασίες 15ο-25οC.

Ο περονόσπορος καταπολεμάται με μείωση της υγρασίας στο περιβάλλον του θερμοκηπίου, με απομάκρυνση των φύλλων με έντονη προσβολή από το παθογόνο και με ψεκασμό των φυτών με τα κατάλληλα, εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα. Ο ψεκασμός επαναλαμβάνεται μετά από 8 ημέρες.

Η αγγουριά προσβάλλεται και από τον βοτρύτη, με συμπτώματα και συνθήκες καταπολέμησης όπως αυτά που αναφέρονται στο φασολάκι.