ΠΑΣΕΓΕΣ: Το πραξικόπημα που δεν πέρασε

«Με ένα ρεσάλτο και αστεία νομικά επιχειρήματα προσπάθησαν κάποιοι να πάρουν τη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ». Λίγες μέρες μετά τη δικαίωσή του από το Ειρηνοδικείο Αθηνών, ιδιαίτερα δεικτικός, αλλά ψύχραιμος, ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζανέτος Καραμίχας, επιχειρεί με δηλώσεις του στην «Παραγωγή» να αποκρυπτογραφήσει τα αληθινά κίνητρα των συνεταιριστών που επεδίωξαν την ανατροπή της διοίκησης της κορυφαίας συνεταιριστικής οργάνωσης.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η απόφαση αυτή της δικαιοσύνης απορρίπτει και στην πράξη τις προσπάθειες ενός μικρού αριθμού συνεταιριστών, οι οποίοι, αν και υπεύθυνοι κακοδιαχείρισης στα του οίκου τους, επιχειρούν, χωρίς κανένα έρεισμα, την προσβολή του κύρους της κορυφαίας συνεταιριστικής οργάνωσης της χώρας. Συγκεκριμένα ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ αναφέρει ως βασικούς υποκινητές τον πρόεδρο της ΕΑΣ Αμυνταίου Γ. Γιαννιτσόπουλο (υπέβαλε τα ασφαλιστικά μέτρα) και τον Κ. Κατσούλη πρόεδρο της πρωτοβάθμιας πλέον Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Μεσσηνίας.

Υπενθυμίζεται ότι το Ειρηνοδικείο Αθηνών με απόφασή του απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα που είχε καταθέσει η ΕΑΣ Αμυνταίου, με αίτημα το διορισμό προσωρινής διοίκησης στην ΠΑΣΕΓΕΣ.

Όπως ανέφερε σε σχετική της ανακοίνωση η κορυφαία συνεταιριστική οργάνωση: «Πραγματικά, μετά τη συνεκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων της ΕΑΣ Αμυνταίου και της παρέμβασης της ΠΑΣΕΓΕΣ, εκδόθηκε στις 6/6/2014 απόφαση από την αρμόδια Ειρηνοδίκη, σύμφωνα με την οποία απορρίπτεται η αίτηση προσωρινής διαταγής της ΕΑΣ Αμυνταίου. Παράλληλα, το Δικαστήριο έκανε δεκτή την κύρια παρέμβαση της ΠΑΣΕΓΕΣ, τις παρεμβάσεις των μελών του Διοικητικού της Συμβουλίου, αλλά και την κύρια παρέμβαση Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών». «Η απόρριψη αυτή επιβεβαιώνει τη νομιμοποίηση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΑΣΕΓΕΣ και των αποφάσεων όλων των οργάνων της στην εκπροσώπηση των αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων της χώρας, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι μέχρι σήμερα ανεφάρμοστες και αδιέξοδες διατάξεις του Νόμου 4015/2011 για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς», καταλήγει η σχετική ανακοίνωση.

Γιαννιτσόπουλος – Κατσούλης

Αιχμές για εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη κατά του προέδρου της ΕΑΣ Αμυνταίου Γ. Γιαννιτσόπουλου και του προέδρου της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Μεσσηνίας καταλογίζει η ΠΑΣΕΓΕΣ. Συγκεκριμένα επισημαίνει:

- Για τον κ. Γιαννιτσόπουλο ότι του έχει ασκηθεί από τον Ιούνιο του 2010 κατηγορία για πλαστογραφία, ψευδή βεβαίωση κατά εξακολούθηση, απάτη κατ’ εξακολούθηση και άμεση συνέργεια σε απάτη κατ’ εξακολούθηση, μετά από καταγγελία γυναίκας δικαιούχου κοινοτικής επιδότησης.

- Για τον δε κ. Κατσούλη, μετά από καταγγελία του ΟΠΕΚΕΠΕ στις 3 Απριλίου του 2013 για μη έγκυρες εγγυητικές επιστολές που προσκόμισε κατά την είσπραξη ενίσχυσης την οργάνωση ελαιοκομικών φορέων ΕΑΣ Μεσσηνίας, παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη προς διερεύνηση.

ΤΖΑΝΕΤΟΣ ΚΑΡΑΜΙΧΑΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΣΕΓΕΣ:

«Να αρχίσουμε τη συζήτηση με την κοινωνία από μηδενική βάση»

Κύριε Καραμίχα, φαίνεται ότι μέσα στην κρίση, ο αγροτικός τομέας αντέχει…

Δεν είναι έτσι! Η αγροτική οικονομία πάσχει και είναι μέρος του συνολικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα. Αν δούμε τα τελευταία στοιχεία που δώσαμε ως ΠΑΣΕΓΕΣ στη δημοσιότητα, θα δούμε ότι όλοι οι δείκτες και όλα τα μεγέθη στην αγροτική οικονομία έχουν καθοδική τροχιά και αυτό βεβαίως συμβαίνει όλα τα τελευταία χρόνια. Στην πενταετία 2009-2013 το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 21%, η απασχόληση μειώθηκε κατά 7,8%, η τραπεζική χρηματοδότηση κατά 59%, οι άμεσες ενισχύσεις κατά 11,5%. Ακόμα και το ύψος της αγροτικής παραγωγής μειώθηκε κατά 6% το 2013. Την ίδια στιγμή το κόστος παραγωγής στην πενταετία αυξήθηκε κατά 13% και οι φόροι κατά 150%. Όλοι οι δείκτες είναι αρνητικοί έως δραματικοί, πλην του δείκτη των εξαγωγών που έχει θετικό πρόσημο και αυτό βεβαίως οφείλεται εν μέρει στην κρίση, διότι λόγω των εσωτερικών προβλημάτων η ανάγκη «έσπρωξε» ένα μεγάλο μέρος της αγροτικής μας οικονομίας σε εξωστρεφή προσανατολισμό.

Ευσταθεί ότι η αγροτική οικονομία μπορεί να είναι ένας από τους πυλώνες, μιας νέας αναπτυξιακής πορείας του τόπου;

Βεβαίως ευσταθεί, γιατί δεν έχουμε, κατ’ αρχήν, εξαντλήσει τις παραγωγικές δυνατότητες που έχει ο ίδιος ο πρωτογενής τομέας. Δεύτερον, είμαστε πολύ πίσω στο κομμάτι της μεταποίησης και της εμπορίας. Και αυτό φαίνεται από μια άλλη μελέτη στοιχείων που κάναμε σε ό,τι αφορά τη νέα ΚΑΠ, όπου θα δούμε χώρες ίδιες, ή παρόμοιες με μας, όπως Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, για κάθε ένα ευρώ επιδότηση να δίνουν προστιθέμενη αξία 1,5 ευρώ, ενώ εμείς δίνουμε προστιθέμενη αξία 0,60. Είναι μεγάλη η διαφορά και συνεπώς έχουμε «πεδίο δόξης λαμπρόν», αρκεί να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί σε όλες μας τις δραστηριότητες και κυρίως να έχουμε σαφή στρατηγικό σχεδιασμό στο τί θέλουμε να πετύχουμε από τη γεωργία.

Αυτό που λέγεται, ότι υπάρχει περιθώριο οι άνθρωποι από τα αστικά κέντρα να πάνε στα χωριά τους και να βρούνε διεξόδους, έχει βάση; Είναι εφικτό;

Ελάχιστα! Για να φύγει κάποιος από την πόλη και να πάει στο χωριό του, πρέπει να έχει μεγάλη υποδομή έτοιμη. Αν δεν έχει υποδομή το πιθανότερο είναι ότι θα ταλαιπωρηθεί χωρίς αποτέλεσμα. Είναι πολύ κακό να τάζουμε Ελντοράντο στον πρωτογενή τομέα. Η δικιά μας άποψη είναι ότι εκείνο που πρέπει να κάνουμε όλοι, φυσικά η πολιτεία, εμείς από εδώ σαν συνεταιριστικό κίνημα, άλλοι εμπλεκόμενοι φορείς, ο ιδιωτικός τομέας, είναι να επιδιώξουμε όλοι μαζί να κάνουμε πιο αποτελεσματικούς αυτούς που είναι εκεί. Που έχουν αποφασίσει από μόνοι τους να μείνουν εκεί. Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα, πώς θα τους κάνουμε αυτούς πιο αποτελεσματικούς. Εκεί που σήμερα παράγουν έναν πλούτο, σαν πρώτη ύλη φυσικά, της τάξης των δέκα δισεκατομμυρίων, αυτό να το κάνουν δεκαπέντε. Και επιπλέον πάνω σε αυτό πρέπει να λογαριάζουμε τον πολλαπλασιαστή που δημιουργεί όλη η αλυσίδα, η μεταποίηση, το εμπόριο, οι μεταφορές, ο τουρισμός κ.λπ. Όλα αυτά μπορούν να συμβάλλουν πάρα πολύ στο εθνικό ακαθάριστο εισόδημα.

Γι’ αυτό αλλά και για άλλα, για τους συνολικότερους στόχους που θα έπρεπε να έχουν όλες οι δυνάμεις που εμπλέκονται στον αγροτικό τομέα, σίγουρα καταλυτικό ρόλο παίζει η νέα ΚΑΠ…

Είναι μια πρόκληση, γιατί για πρώτη φορά –και μιλώ με την εμπειρία του ενεργού αγρότη κοντά τρεις δεκαετίες– δίνεται η δυνατότητα στη χώρα να βάλει σαφείς στρατηγικούς στόχους και να διορθώσει, αν όχι όλες –εγώ επιμένω όλες– τουλάχιστον τις περισσότερες στρεβλώσεις του παρελθόντος. Και να δημιουργήσει μια νέα δυναμική. Δηλαδή, για μας, για τη χώρα μας, η νέα ΚΑΠ, αν τη διαχειριστούμε συνετά, με ευρύτατη κοινωνική και πολιτική συμφωνία, έρχεται γάντι να μας βοηθήσει στην κρίση που έχει η χώρα μας.

Επειδή δίνει μεγάλη ευχέρεια εθνικών επιλογών, πράγμα που δεν συνέβαινε παλιά;

Όχι μόνο. Το ένα είναι αυτό. Το δεύτερο είναι ότι πλέον έχει διαμορφωθεί όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης μια άλλη συνείδηση στους πολίτες και στη συγκεκριμένη περίπτωση στους αγρότες. Όλοι καταλαβαίνουμε πλέον ότι πρέπει να παράξουμε πραγματικό πλούτο, πραγματικές αξίες. Και αυτό που καταλαβαίνουν όλοι είναι ότι πρέπει να διαχειριστούμε με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τους διαθέσιμους πόρους.

Η ΠΑΣΕΓΕΣ έκανε ενόψει της εφαρμογής της ΚΑΠ σε εθνικό επίπεδο μια πολύ σοβαρή δουλειά, ενημερωτική και αναλυτική. Πού κατέληξε;

Η ΠΑΣΕΓΕΣ, με όλο αυτό το οδοιπορικό που έκανε σε όλη την Ελλάδα, κατέγραψε συγκεκριμένα πράγματα. Πρώτα απ’ όλα κατέγραψε την δυνατότητα μιας ευρύτατης συμφωνίας. Δεν θέλω να πω τη μεγάλη λέξη ότι εμείς έχουμε ήδη πετύχει μια εθνική συμφωνία στον αγροτικό κόσμο, γιατί αυτή την ορολογία πρέπει να την επικαλεστεί η ίδια η πολιτεία κάποια στιγμή. Μια ευρύτατη λοιπόν συμφωνία για οικονομική σύγκλιση ανάμεσα στις περιφέρειες. Πάντα σε σχέση με τους πόρους που διατίθενται από την ΚΑΠ. Και το δεύτερο ζήτημα που κατέγραψε αυτή η δουλειά, το οποίο και αυτό εντάσσεται μες στη συμφωνία, είναι ότι οι ίδιοι οι αγρότες δέχονται να μεταφερθούν πόροι, και μάλιστα σημαντικοί πόροι από την φυτική προς τη ζωική παραγωγή, που είναι ο μεγάλος ασθενής της αγροτικής μας οικονομίας.

Πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι, όταν εμείς καθορίσαμε τη στρατηγική, προκειμένου να προχωρήσει η μελέτη που έκανε η ΠΑΣΕΓΕΣ με διάφορα σενάρια, είχαμε ένα προβληματισμό για το τί αποδοχή θα έχει στον κόσμο. Ε, λοιπόν, ο κόσμος μας ξεπέρασε και μας. Είχε μεγαλύτερη αποδοχή από αυτό που εμείς υπολογίζαμε όταν κάναμε αυτή τη δουλειά. Και βέβαια η πρόταση της ΠΑΣΕΓΕΣ κουμπώνει απόλυτα με τους στρατηγικούς στόχους που πρέπει να έχει η χώρα. Κυρίως στον μεγάλο στρατηγικό στόχο να διασφαλίσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διατροφική επάρκεια στη χώρα και να διαμορφώνουμε προϊόν με προστιθέμενη αξία. Γιατί η νέα ΚΑΠ, με την προσέγγιση που έχουμε κάνει εμείς, θα ενεργοποιήσει ακόμα περισσότερο τον αγρότη στην κατεύθυνση της παραγωγικής διαδικασίας και κυρίως της προστιθέμενης αξίας.

Μιλάτε για στρατηγικούς στόχους. Η πολιτεία έχει χαράξει στρατηγικούς στόχους για τον αγροτικό τομέα;

Έχουμε ένα χρόνο περίπου από τότε που αποφασίστηκε το πλαίσιο για την νέα ΚΑΠ, από το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωκοινοβούλιο. Τώρα υπολείπονται μόλις μερικές εβδομάδες για να δώσουμε ως χώρα την πρότασή μας, με ποιό τρόπο δηλαδή θα την εφαρμόσουμε. Δυστυχώς, από την πλευρά του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης δεν υπήρξε μια δομημένη πρόταση. Έχουν ειπωθεί μόνον γενικόλογα πράγματα, τα οποία μάλιστα χαρακτηρίζονται από ανεπάρκεια και απίστευτη προχειρότητα. Και αναφέρομαι βεβαίως στην προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου, για την οποία θα μου επιτρέψετε ένα σχόλιο: Δεν ξέρω τί άλλες δουλειές έκανε ο κ. Τσαυτάρης, αλλά τη δουλειά του υπουργού δεν την έκανε. Πάρτε για παράδειγμα την υπόθεση του γάλακτος, όπου σερνόταν πίσω από το Υπουργείο Ανάπτυξης. Ή την υπόθεση της φορολογίας των αγροτών, όπου σερνόταν πίσω από το Υπουργείο Οικονομικών. Ή το γεγονός ότι κρατούσε στο συρτάρι του τα συμπεράσματα των επιτροπών που ο ίδιος συνέστησε για τα συνεταιριστικά. Και σας διαβεβαιώνω ότι θα μπορούσα να συμπληρώσω ένα μακρύ κατάλογο αρνητικής προσφοράς χωρίς να βρίσκω ένα, έστω, σημείο θετικής πολιτικής. Και δεν τα λέω τώρα που έφυγε από υπουργός, τα έχω πει επανειλημμένα με δημόσιες τοποθετήσεις μου, ακόμα και παρουσία του. Τέλος πάντων, για να επανέλθω, τώρα έχουμε μια νέα πολιτική ηγεσία στο υπουργείο και θέλω να πιστεύω –εμείς τουλάχιστον σε ότι μπορούμε θα βοηθήσουμε με πολύ καλή πρόθεση– ότι θα προσπαθήσει να καλύψει το χαμένο χρόνο και να πετύχουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη και ευρύτερη συμφωνία με τους αγρότες, με την κοινωνία, με τους εμπλεκόμενους φορείς, αλλά και με το ίδιο το πολιτικό σύστημα, η οποία και να αποτελεί την εθνική συμφωνία για τη νέα ΚΑΠ. Η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ είναι υπόθεση όλων μας. Πρέπει, δηλαδή, στον πυλώνα της αγροτικής οικονομίας να αναστρέψουμε την αρνητική πορεία πάση θυσία. Εδώ λοιπόν δεν χωράν ούτε δογματισμοί ούτε μικροσκοπιμότητες ούτε προσωπικές πολιτικές και επιδιώξεις… Μπορούμε να διαφωνήσουμε σε όλα τα άλλα. Σε αυτό επιβάλλεται να κάτσουμε να συμφωνήσουμε όλοι.

Η νέα ΚΑΠ επιφυλάσσει ιδιαίτερο ρόλο στους συνεταιρισμούς. Ωστόσο, σήμερα δεν βλέπουμε το συνεταιριστικό κίνημα να πρωταγωνιστεί, να αναπτύσσει πρωτοβουλίες. Είναι κι αυτό σε μεγάλη κρίση…

Η αρνητική εικόνα που παρουσιάζεται για τους συνεταιρισμούς είναι δυσανάλογα αρνητική και άδικη σε σχέση με την πραγματικότητα. Το λέω αυτό γιατί, σε κρίση δεν βρίσκεται μόνο το συνεταιριστικό κίνημα, αλλά ολόκληρη η χώρα. Και δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι εξαιτίας των συνεταιρισμών, η χώρα βρίσκεται σε κρίση.

Σε κρίση βρίσκονται οι τράπεζες (ο βασικός πυλώνας της καπιταλιστικής οικονομίας), το πολιτικό σύστημα, οι θεσμοί συνολικά. Αντίθετα μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον κρίσης υπάρχει μεγάλος αριθμός συνεταιρισμών που κάνουν καταπληκτική δουλειά. Κι αντί να μας διευκολύνουν –όχι οικονομικά, όχι με διαγραφή χρεών–, ήρθε η πολιτεία μ’ ένα Νόμο, τον περιβόητο 4015, να μας δημιουργήσει τα μύρια όσα προβλήματα. Έρχεται να διαλύσει ακόμα και καλούς συνεταιρισμούς, δημιουργώντας χάος στις οργανώσεις. Για παράδειγμα, η υποχρεωτική μετατροπή Ενώσεων σε Ανώνυμες Εταιρείες καταργεί το συνεταιριστικό θεσμό.

Τα προβλήματα που έχουν, λοιπόν, οι συνεταιρισμοί οφείλονται κυρίως στη λογική του κρατισμού. Αν τον συνεταιρισμό δεν τον αντιμετωπίσουμε συνολικά (η πολιτεία, οι αγρότες κ.λπ.) ως έναν ανοιχτό, ελεύθερο οργανισμό, θα δημιουργούνται συνεχώς προβλήματα. Κι αν θέλετε… είναι τόσο μικρά τα αγροτικά μεγέθη στη χώρα μας που θα έπρεπε… ολόκληρη η χώρα να είναι ένας ανοιχτός, απέραντος συνεταιρισμός...