Ημερολόγιο καλλιεργητή

Γράφει η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΥΤΡΟΥ-ΑΥΓΟΥΛΑ

Γεωπόνος

Περίοδος που είναι κατάλληλη για την αντιμετώπιση των εντομολογικών εχθρών των εσπεριδοειδών (φυλλοδέτης, φυλλοκνίστης, καλόκορις, κόκκινος τετράνυχος, άκαρι της σκουριάς, παραμορφωτικό άκαρι της λεμονιάς) με τα κατάλληλα, εγκεκριμένα εντομοκτόνα. Εποχή σποράς του βαμβακιού (έχει ήδη αναφερθεί σε προηγούμενο σημείωμά μας) και του ρυζιού, καθώς και της βασικής λίπανσης στο βαμβάκι.

Συνιστάται ψεκασμός με το κατάλληλο, εγκεκριμένο εντομοκτόνο για την αντιμετώπιση του φυλλοδέτη στα εσπεριδοειδή (ξινά), που προσβάλλονται από το έντομο αυτή την εποχή και που πρέπει να γίνει όταν οι προσβεβλημένοι βλαστοί ξεπερνούν το 20%. Στις περιπτώσεις που σημειώθηκε αξιόλογη ζημιά από την ασθένεια την προηγούμενη χρονιά και που τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται είναι θερινά λάδια, ο ψεκασμός είναι περισσότερο αναγκαίος.

Οι δενδρώνες των εσπεριδοειδών προσβάλλονται και από τον φυλλοκνίστη, ένα έντομο που αναπτύσσει πυκνούς πληθυσμούς το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Η προσβολή τους από το έντομο περιορίζεται με προσεκτικούς καλλιεργητικούς χειρισμούς και ειδικότερα με κανονικές αρδεύσεις, ορθολογικές λιπάνσεις, με αποφυγή όψιμων αζωτούχων καλοκαιρινών λιπάνσεων, καθώς και με άλλες καλλιεργητικές φροντίδες που βοηθούν την ανοιξιάτικη βλάστηση (η σπουδαιότερη για την παραγωγή) να «ψηθεί», πριν από την πλήρη δραστηριοποίηση του εντόμου.

Σημειώνεται ότι με τα ίδια καλλιεργητικά μέτρα που περιορίζουν τους πληθυσμούς και τη δράση του φυλλοκνίστη, αντιμετωπίζεται αυτή την εποχή και ο εριώδης αλευρώδης.

Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ότι η εκκόλαψη των νεαρών νυμφών του εντόμου καλόκορις γίνεται από το Φεβρουάριο μέχρι τα μέσα Απριλίου και οι νύμφες του εγκαθίστανται σε κάποια πλατύφυλλα ζιζάνια, όπως το περδικούλι, η τσουκνίδα, ο ζωχός, το σινάπι, η μολόχα, το αγριοσέλινο κ.ά. Σε δένδρα εσπεριδοειδών που δεν υπάρχουν αυτά τα ζιζάνια, οι νύμφες ανεβαίνουν προς τα πάνω και οι προσβολές ξεκινούν από τα αρχικά στάδια της βλάστησης μέχρι και τις αρχές της άνθησης, οπότε η προσβολή των δέντρων από το έντομο ελαχιστοποιείται στις περιπτώσεις που διατηρηθεί η αυτοφυής βλάστηση πέριξ τους και δεν καταστραφούν τα ζιζάνια μέχρι τις αρχές της άνθησης. Προσοχή χρειάζεται όταν η προσβολή είναι έντονη και ο πληθυσμός του εντόμου υψηλός, που απαιτείται επέμβαση με θερινά λάδια.

Υπενθυμίζεται στους παραγωγούς ότι ο κόκκινος τετράνυχος προσβάλλει τα φύλλα, τους καρπούς και τους βλαστούς των εσπεριδοειδών, ενώ στη νεαρή βλάστηση υπάρχουν όλα τα βιολογικά στάδια του ακάρεως. Στους οπωρώνες που υπάρχει σημαντική προσβολή συνιστάται η εφαρμογή των κατάλληλων, εγκεκριμένων ακαρεοκτόνων, αλλά και θερινών λαδιών.

Απαιτείται οπωσδήποτε επέμβαση με θερινά λάδια, όταν το άκαρι της σκουριάς που προσβάλλει κυρίως τους καρπούς και λιγότερο τα φύλλα και τους βλαστούς των εσπεριδοειδών, αποκτήσουν τα μεν πορτοκάλια και μανταρίνια χρώμα σκουριάς τα δε λεμόνια χρώμα αργυρό.

Τέλος, όταν εμφανισθεί το παραμορφωτικό άκαρι της λεμονιάς, που προκαλεί παραμόρφωση των φύλλων, των ανθέων και των καρπών, πρέπει να γίνει μια εφαρμογή με θερινά λάδια που να καλύπτουν τη νέα βλάστηση.

Η ΣΠΟΡΑ ΣΤΟ ΡΥΖΙ

Εποχή σποράς του ρυζιού, που πραγματοποιείται συνήθως πριν την κατάκλυση του αγρού και γίνεται σε γραμμές με σπαρτικές των σιτηρών και σε βάθος 3-5 εκατοστών. Συνιστάται αμέσως μετά τη σπορά να ακολουθήσει μια ελαφριά άρδευση, για να εξασφαλισθεί το καλό φύτρωμα του σπόρου και η ακώλυτη πρώτη ανάπτυξη των φυταρίων και όταν τα νεαρά φυτάρια αποκτήσουν ύψος περί τα 15-20 εκατοστά να κατακλυσθεί ο αγρός με νερό, σε ύψος συνήθως 5 εκατοστά.

Σημειώνεται, επίσης, ότι η άριστη πυκνότητα σπόρου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η ποικιλία, η μέθοδος σποράς, η μέθοδος άρδευσης, η ποιότητα του σπόρου και άλλοι. Σε όλες τις περιπτώσεις πρέπει να εξασφαλίζεται μια ικανοποιητική πυκνότητα, για να υπάρχει ικανοποιητικός ανταγωνισμός των φυτών του ρυζιού με τα ζιζάνια και να παρεμποδίζεται το υπερβολικό αδέλφωμα που έχει σαν συνέπεια ανομοιόμορφη ωρίμανση.

Υπενθυμίζεται ότι υπό ευνοϊκές συνθήκες και με σπορά σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 15-20 εκατοστά, απαιτούνται 9-11 κιλά σπόρου ανά στρέμμα.

Η ΛΙΠΑΝΣΗ ΣΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ

Οι βαμβακοπαραγωγοί πρέπει να γνωρίζουν ότι οι απαιτήσεις του βαμβακιού σε ανόργανη λίπανση, συγκριτικά με άλλες καλλιέργειες είναι μικρότερες και αυτό οφείλεται στο ότι δεν αφαιρεί πολλά στοιχεία από το έδαφος, αφού μετά τη συγκομιδή του σύσπορου βαμβακιού το 77% περίπου της φυτικής μάζας (ρίζες, στελέχη, φύλλα, περιβλήματα καρυδιών) παραμένει στο χωράφι. Συνιστάται η χρησιμοποίηση 30-50 κιλών φωσφορικής αμμωνίας στο στρέμμα, κατά τη βασική λίπανση την άνοιξη, στην τελευταία επέμβαση με καλλιεργητή και πριν από τη σπορά ή συγχρόνως με αυτήν και 15-30 κιλών θειικής ή νιτρικής ή ασβεστούχου νιτρικής αμμωνίας στο στρέμμα, στην επιφανειακή λίπανση αργότερα, σε μία ή δύο δόσεις και συγκεκριμένα μία πριν από την εμφάνιση των χτενιών και μία πριν από την εμφάνιση των λουλουδιών. Επισημαίνεται ότι στη βασική λίπανση προτιμότερο να γίνεται εντοπισμένη γραμμική εφαρμογή κατά τη σπορά, με τη χρησιμοποίηση βαμβακοσπορέα με λιπασματοδιανομείς.

Οι παραγωγοί βάμβακος πρέπει να γνωρίζουν ότι το βαμβάκι, εκτός από τα τρία κύρια λιπαντικά στοιχεία που είναι το άζωτο, ο φωσφόρος και το κάλιο, έχει ανάγκη και από ασβέστιο, θείο και διάφορα ιχνοστοιχεία, όπως π.χ. ο σίδηρος, ο ψευδάργυρος, το μαγγάνιο, το μαγνήσιο, το βόριο κ.ά.