Γεω-συμβουλές 3/5 – 10/5/2013

Εποχή εντατικών καλλιεργητικών φροντίδων για τα ανοιξιάτικα φυτά της μεγάλης καλλιέργειας (βαμβάκι, ρύζι), αλλά και για τις πολύ σημαντικές δεντρώδεις καλλιέργειες, όπως η ελιά και τα πυρηνόκαρπα (ροδακινιά, νεκταρινιά). Οι αμπελουργοί είναι επί ποδός πολέμου για την αντιμετώπιση εχθρών, ασθενειών και ζιζανίων.

Γράφουν οι γεωπόνοι ΑΓΓ. ΚΟΥΤΡΟΥ-ΑΥΓΟΥΛΑ

ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΑΪΡΗΣ

ΒΑΜΒΑΚΙ

Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση σημαντικών πλατύφυλλων ζιζανίων είναι απαραίτητη η προφυτρωτική ζιζανιοκτονία, η εφαρμογή δηλαδή ζιζανιοκτόνων στο χωράφι μετά τη σπορά και πριν το φύτρωμα του βαμβακιού. Για την καταπολέμηση των αγρωστωδών, αλλά και των πολυετών ζιζανίων, υπάρχει η δυνατότητα χρησιμοποίησης μεταφυτρωτικών ζιζανιοκτόνων. Στις περιπτώσεις αντιμετώπισης δυσεξόντωτων, πολυετών και βαθύρριζων ζιζανίων (κύπερη, αγριάδα, βέλιουρας κ.ά.) μπορεί να πραγματοποιηθεί κατευθυνόμενος ψεκασμός με ένα καθολικό ζιζανιοκτόνο, μεταξύ των γραμμών των φυτών ή εντοπισμένα εκεί όπου απαντώνται εστίες έντονης παρουσίας των ζιζανίων, με στόχο τον περιορισμό του κόστους της ζιζανιοκτονίας και με ιδιαίτερη πάντα προσοχή, ώστε να μη ζημιωθούν τα βαμβακόφυτα.

Η ΣΠΟΡΑ ΣΤΟ ΡΥΖΙ

Η σπορά στο ρύζι γίνεται συνήθως γραμμικά και όταν η θερμοκρασία του εδάφους σταθεροποιηθεί περί τους 15^οC και αρχίζει από τα μέσα Απριλίου και φθάνει μέχρι τα μέσα Μαΐου, σχεδόν συγχρόνως με τη σπορά του βαμβακιού.

Η σπορά γίνεται με σπαρτικές μικρών σιτηρών, σε αποστάσεις μεταξύ των γραμμών 15-20 εκατοστά και με ποσότητα σπόρου περί τα 10-12 κιλά ανά στρέμμα. Οι ορυζολεκάνες κατακλύζονται με νερό όταν τα φυτά φτάσουν τα 15-20 εκατοστά ύψος ή και νωρίτερα.

Στις περιπτώσεις που η σπορά γίνει στα «πεταχτά» (χύδην), αυτή γίνεται με το χέρι, με λιπασματοδιανομέα ή και με σπαρτική χωρίς διανεμητικούς σωλήνες, ο δε σπόρος πρέπει να καλύπτεται με 1-2 σβαρνίσματα και να ακολουθεί μια ελαφριά άρδευση.

ΕΛΙΑ

Διανύουμε κρίσιμη χρονική περίοδο για την αντιμετώπιση σημαντικών εντομολογικών εχθρών της ελιάς. Συνιστάται για το δάκο και τις νότιες περιοχές της χώρας, η χρήση παγίδων με προσελκυστικά τροφής ή φύλου (μία παγίδα για κάθε 1-2 δέντρα) για την παρακολούθηση, την παγίδευση ή και τη θανάτωση του εντόμου, προτού αυτό ωοτοκήσει (η θανάτωση επιτυγχάνεται όταν οι παγίδες είναι εμποτισμένες με εντομοκτόνο).

Σε περιπτώσεις που γίνονται όψιμα κλαδέματα για την προστασία των δέντρων από την καρκίνωση (βακτήριο που δημιουργεί εξογκώματα), κρίνεται απαραίτητη η απολύμανση των εργαλείων κλαδέματος, το κάψιμο των προσβεβλημένων κλαδιών και η εφαρμογή χαλκούχων σκευασμάτων.

Η βαμβακάδα είναι ένα σύμπτωμα που εμφανίζεται στα ελαιόδεντρα μετά την προσβολή τους από ένα κοκκοειδές, που επηρεάζει τη νέα βλάστηση, καλύπτοντας τα φύλλα και τις ταξιανθίες με λευκό βαμβακώδες έκκριμα, που σπάνια ζημιώνει την παραγωγή και ως εκ τούτου οι ελαιώνες με κανονική ανθοφορία δεν έχουν ανάγκη καταπολέμησης. Συνιστάται η καταπολέμησή της μόνο σε ελαιώνες μειωμένης ανθοφορίας, όταν εμφανίζονται μεγάλοι πληθυσμοί, αλλά και όταν έχουν προσβληθεί άνω του 30% των ανθέων. Στο ψεκαστικό διάλυμα πρέπει να προστίθεται ειδικό διαβρεκτικό που να διαπερνά τα κηρώδη εκκρίματα και να φτάνει μέχρι τις νύμφες του εντόμου.

Καλλιεργητικές πρακτικές που αποσκοπούν στη βελτίωση της ζωτικότητας και της ζωηρότητας των ελαιοδέντρων, όπως το σωστό κλάδεμα και η ισορροπημένη λίπανση και άρδευση, είναι απαραίτητες για την προληπτική αντιμετώπιση της πολλίνιας, του ασπιδιωτού και της παρλατόριας. Η εμφάνισή τους είναι πιο πιθανή σε παραμελημένα και εξασθενημένα δέντρα, ενώ συνιστάται επέμβαση με θερινό πολτό, εάν είναι πολύ σοβαρή η προσβολή.

ΡΟΔΑΚΙΝΙΑ - ΝΕΚΤΑΡΙΝΙΑ

Προτείνεται να πραγματοποιούνται ψεκασμοί με τα κατάλληλα μυκητοκτόνα, εάν και εφόσον δεν προηγήθηκαν φθινοπωρινές ή χειμωνιάτικες επεμβάσεις για την αντιμετώπιση ασθενειών όπως είναι ο εξώασκος, το κορύνεο, το κλαδοσπόριο και υπάρχει βέβαια σοβαρή προσβολή. Τα χαλκούχα σκευάσματα πρέπει να αποφεύγονται μετά τη διόγκωση των οφθαλμών, γιατί μπορεί να προκαλέσουν φυτοτοξικότητα.

ΑΜΠΕΛΙ

Απαιτείται έλεγχος των πρέμνων για την παρουσία ακάρεων στα πρώτα φύλλα και εάν διαπιστωθεί σχετικός πληθυσμός, θα πρέπει να πραγματοποιείται ψεκασμός με το κατάλληλο εγκεκριμένο ακαρεοκτόνο σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση του ωιδίου.

Η εποχή είναι κατάλληλη για την αντιμετώπιση των ζιζανίων στο αμπέλι, που ενδείκνυται να γίνει με μηχανικό σκάλισμα, με φρεζάρισμα ή καλλιεργητή, με χορτοκοπή ή και με τη χρησιμοποίηση ζιζανιοκτόνων. Στις περισσότερες περιπτώσεις πιο αποτελεσματικός είναι ο συνδυασμός διαφορετικών μεθόδων, ενώ η επανειλημμένη χρήση φρέζας πρέπει να αποφεύγεται, ιδιαίτερα σε εδάφη επικλινή και φτωχά σε οργανική ουσία, επειδή κοκκοποιεί υπερβολικά το έδαφος και συμβάλλει ευθέως στην υποβάθμιση της δομής του.

Υπενθυμίζεται ότι ισχύει και εδώ ο γενικός κανόνας ότι πρέπει να γίνονται οι απολύτως απαραίτητες καλλιεργητικές παρεμβάσεις, ούτε λιγότερες, αλλά ούτε περισσότερες από τις αναγκαίες.

Εάν η αντιμετώπιση των ζιζανίων γίνει με την εφαρμογή ενός ζιζανιοκτόνου, ο ψεκασμός θα πρέπει να πραγματοποιείται σε ημέρα που δεν φυσάει, με χαμηλή πίεση ψεκασμού (<3atm) και με μπεκ τύπου «σκούπας». Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται ώστε το ψεκαστικό υγρό να μην έλθει σε επαφή με τα πράσινα μέρη των πρέμνων.