Ημερολόγιο 13-19 Απριλίου 2013

Στο βαμβάκι μαζί με τη σπορά πρέπει να γίνει και βασική λίπανση με φωσφορική αμμωνία για να προσδοκούμε υψηλές αποδόσεις και στα ζαχαρότευτλα να χρησιμοποιούνται μεταφυτρωτικά ζιζανιοκτόνα για να διατηρηθούν καθαρά τα χωράφια από ζιζάνια. Στην ελιά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για την αντιμετώπιση των εχθρών και των ασθενειών της και στη βιολογική καλλιέργεια του αμπελιού απαραίτητος είναι ένας ψεκασμός με βρέξιμο θείο για τις μυκητολογικές προσβολές.

Η ΛΙΠΑΝΣΗ ΣΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ

Οι απαιτήσεις του βαμβακιού σε ανόργανη λίπανση συγκριτικά με άλλες καλλιέργειες είναι μικρότερες, επειδή δεν αφαιρεί πολλά στοιχεία από το έδαφος, αφού μετά τη συγκομιδή του σύσπορου βαμβακιού το 77% περίπου της φυτικής μάζας (ρίζες, στελέχη, φύλλα) παραμένει στο χωράφι. Για τη χώρα μας συνιστάται η χρησιμοποίηση 30-50 κιλών φωσφορικής αμμωνίας (βασική λίπανση την άνοιξη στην τελευταία επέμβαση με καλλιεργητή πριν από τη σπορά) και 15-30 κιλών θειικής, νιτρικής ή ασβεστούχου νιτρικής αμμωνίας (επιφανειακή λίπανση σε μία ή δύο δόσεις πριν την εμφάνιση των χτενιών και των λουλουδιών) ανά στρέμμα. Συνήθης πρακτική είναι ένα πότισμα να ακολουθεί μετά από κάθε επιφανειακή λίπανση. Στη βασική λίπανση προτιμότερο είναι να γίνεται εντοπισμένη γραμμική εφαρμογή κατά τη σπορά με τη χρησιμοποίηση βαμβακοσπορέων με λιπασματοδιανομείς, τα δε επιφανειακά λιπάσματα να διανέμονται στη βαμβακοφυτεία με μεγάλη ομοιομορφία και στο βάθος που επιθυμούμε, διαλυμένα στο νερό της τεχνητής βροχής. Το θειικό και το νιτρικό κάλιο είναι τα πλέον κατάλληλα για τη βαμβακοκαλλιέργεια καλιούχα λιπάσματα, σε ποσότητα 8-10 κιλά/στρέμμα, κατά τη βασική λίπανση.

Επισημαίνεται ότι το κάλιo έχει ευεργετική επίδραση στις αποδόσεις, την κανονική ωρίμανση, την καλή ποιότητα των ινών και του σπόρου, καθώς και στην αντίδραση των φυτών στις αδρομυκώσεις. Στο βαμβάκι, αν και έχει μεγάλη ανάγκη σε ασβέστιο και θείο, επεμβαίνουμε μόνο στις περιπτώσεις που τα συγκεκριμένα στοιχεία λείπουν, επειδή κατά την ωρίμανση επιστρέφουν όλες οι ποσότητες στο έδαφος. Το βαμβάκι έχει ανάγκη επίσης και από διάφορα ιχνοστοιχεία, όπως σίδηρο, ψευδάργυρο, μαγγάνιο, μαγνήσιο, βόριο κ.ά., αλλά σε μικρές ποσότητες. Ολοκληρώνοντας για τη λίπανση της βαμβακοκαλλιέργειας επισημαίνεται ότι σε γενικές γραμμές οι ανάγκες σε λίπασμα, το είδος του λιπάσματος, ο χρόνος και ο τρόπος εφαρμογής του, εξαρτώνται από τη μηχανική και χημική σύσταση του χωραφιού, τον τύπο του λιπάσματος, την ποιότητα και την ποσότητα του νερού, τις κλιματικές συνθήκες κάθε περιοχής και κυρίως την ποικιλία του βαμβακιού.

ΖΑΧΑΡΟΤΕΥΤΛΑ

Τα νεαρά φυτά των ζαχαροτεύτλων αρχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα τόσο από τα χειμερινά όσο και από τα καλοκαιρινά ζιζάνια. Οι τευτλοπαραγωγοί θα πρέπει να διατηρήσουν καθαρά τα χωράφια τους, οπωσδήποτε κατά τις πρώτες εβδομάδες μετά το φύτρωμα και μέχρις ότου αναπτυχθούν τα φυτά, αφού τα τεύτλα είναι μια ιδιαίτερα ευαίσθητη καλλιέργεια στα ζιζάνια κατά τα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους. Η χρήση των κατάλληλων μεταφυτρωτικών ζιζανιοκτόνων, σε συνδυασμό και με άλλες μεθόδους, όπως είναι το βοτάνισμα και το μηχανικό σκάλισμα, βοηθά στην αντιμετώπισή τους.

ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ

Συνιστάται ψεκασμός των δέντρων, κυρίως της πορτοκαλιάς και της λεμονιάς, για την καταπολέμηση της καπνιάς, που οφείλεται σε προσβολές από έντομα. Ψεκασμός απαιτείται επίσης πριν από την άνθηση, με το κατάλληλο ακαρεοκτόνο, εάν διαπιστωθεί προσβολή από τον κόκκινο και τον παραμορφωτικό τετράνυχο. Σε όλες τις περιπτώσεις η αφαίρεση των λαίμαργων βλαστών, κατά τη διάρκεια της άνοιξης, βοηθά στον περιορισμό των εντομολογικών και μυκητολογικών προσβολών.

ΕΛΙΑ

Οι προνύμφες της γενιάς του πυρηνοτρήτη που διαχείμασαν στα φύλλα της ελιάς, εγκαταλείπουν τις στοές τους και συμπληρώνουν την ανάπτυξή τους τρεφόμενες με τις ταξιανθίες και την ακραία τρυφερή βλάστηση. Οι ζημιές που προκαλούνται αυτή την εποχή είναι περιορισμένες και δεν δικαιολογούν καμμιά επέμβαση. Το έντομο καλόκορις προκαλεί περιστασιακά και κατά περιοχές την πτώση των ανθοταξιών, καθώς και τη μειωμένη καρπόδεση στα δένδρα.

Η αντιμετώπιση της καλόκορις είναι προληπτική και συνίσταται στην όψιμη καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης μέχρι την ανθοφορία, από μέσα έως και το τέλος Απριλίου, γιατί έτσι καθυστερεί η μετακίνηση του εντόμου στα ελαιόδενδρα και περιορίζεται η προσβολή τους. Τα ακάρεα που διαχειμάζουν στην κάτω επιφάνεια των φύλλων μετακινούνται νωρίς την άνοιξη προς τη νέα βλάστηση και προσβάλλουν τα νεαρά φύλλα, τα άνθη και αργότερα τους νεαρούς τους καρπούς. Η προσβολή γίνεται εμφανής στα παλαιά φύλλα ως διάστικτη χλώρωση στην επάνω επιφάνειά τους. Προτείνεται επέμβαση με θερινό πολτό όταν η νέα βλάστηση φτάσει στα 6-8 εκατοστά (3-4 ζευγάρια φύλλων), επειδή δεν υπάρχουν εγκεκριμένα εντομοκτόνα.

Επισημαίνεται ότι στις περιπτώσεις που η προσβολή είναι σημαντική μπορεί να προκαλέσει φυλλόπτωση με σοβαρές επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Το κυκλοκόνιο είναι μια ασθένεια που προκαλεί φυλλόπτωση και εξασθένιση των δέντρων, ιδιαίτερα σε περιοχές με υψηλή υγρασία. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας αποτελούν οι καστανές κηλίδες, «μάτια παγωνιού», στην πάνω επιφάνεια των φύλλων. Σε έντονες προσβολές τα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν. Ως περισσότερο ευπαθείς θεωρούνται οι ποικιλίες Θρουμπολιά και Τσουνάτη, αντίθετα με την ποικιλία Κορωνέικη που είναι πιο ανθεκτική. Σε ελαιώνες υγρών περιοχών και για ευαίσθητες ποικιλίες συνιστάται ένας προληπτικός ψεκασμός με χαλκούχο μυκητοκτόνο στην έναρξη της νέας βλάστησης (2-5 εκατ.). Σημειώνεται επίσης ότι η αραιά φύτευση και το κατάλληλο κλάδεμα περιορίζουν την ασθένεια.

ΑΜΠΕΛΙ

Στη βιολογική καλλιέργεια του αμπελιού συνιστάται ένας τουλάχιστον ψεκασμός με βρέξιμο θείο μέχρι την έκπτυξη των 2-3 φύλλων, για την αντιμετώπιση της φόμοψης, του ωϊδίου και της ερίνωσης. Για την καταπολέμηση του ωϊδίου μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σκευάσματα του μύκητα αμπελόμυκες, που έχουν καλύτερη δράση όταν γίνονται στην αρχή της προσβολής, με την εφαρμογή δύο διαδοχικών ψεκασμών και την προσθήκη ενός προσκολλητικού.